God zei:
Geliefden, Ik hoor jullie tegen Mij zeggen:
“God, soms heb ik het gevoel dat ik me niet met U verbind. Dan ga ik bij U persoonlijk zitten en de kracht van U gaat mijn hart binnen, en de hele goedkope wereld bestaat niet langer. Het is alsof U zo zacht, direct en bovenal krachtig, mijn hart aanraakt en het kalmeert. Er is iets waar de Essentie van U al het andere opzijschuift en ik voel een nauwe verbondenheid met U, alsof U werkelijk mijn zuivere Zelf bent.
Op die momenten klopt mijn pols: “God is hier. Mijn God is hier. God en ik zijn echt Eén. Er is geen scheiding tussen Ons. Wij zijn naadloos.”
“God, U wordt mijn eigen Weten. Het is alsof al het andere dat mij bezighoudt uit de weg gaat. Wat is er dan over? Wat kan er over zijn behalve U, God, Die mijn hart opmontert, door mij heen snelt – alleen U en niets anders dan U. U bent niet Niets. U bent Iets en U bent diep in mij. U hebt het eigendomsrecht op mij. U bent het Kloppen van Mijn Hart. U bent in Mij ingebed. Voor enkele ogenblikken bestaat er niets anders dan U. Ik vergeet mijzelf.
“U redt mij van mijn afhankelijkheid van de buitenwereld die mij vroeg of laat in de steek lijkt te laten. U, God, U tilt mij op. U houdt mij gelukkig. U overschaduwt de wolken van de wereld. U tilt mij op naar de Heilige Hemel en voor enkele ogenblikken ben ik hier compleet met U. Niets ontbreekt of kan ontbreken, want onze harten wisselen liefde uit en dat is alles wat er is. Uw liefde is veilig in mij. U vult mijn hart en ik ben vol van U.
“U bent meer dan zoete room, toch ben ik met zoete room gevuld, en de overvloed en zoetheid van Uw Liefde. Het kan alleen maar room zijn waarmee ik gevuld ben. Ik ben gevuld met niets anders. Zelfs als ik Uw Volheid voel en deze woorden zeg, valt er niets voor mij te zeggen en is er geen manier voor mij om de liefde waarmee U mij zalft over te brengen, want U gaat gedachten in mijn hoofd ver te boven. U gaat gedachte te boven. Ik heb geen gedachte. Ik ben volheid. U bent rijke room in mijn hart, en de zoetheid en liefheid van U stromen door mij heen en U bent mijn Hele Bestaan.
“U heeft mij het Wonder van U gegeven. U tilt mij alsof op een voetstuk waar ik nooit af kan vallen, maar het lijkt dat ik U opzijzet om mij te laten razen en tieren over mijn eenzaamheid en mij af te vragen waar U bent.
“Dan lijkt het erop dat ik mijzelf voor de rest van de dag van U opzijzet, zodat ik eens te meer mijn gewone menselijkheid in praktijk breng die ik gelijkstel met pijnscheuten en eenzaamheid alsof zij mijn erfenis boven liefde zouden zijn.
“Waarom, God, zou ik U ooit voor maar een seconde loslaten? Ik denk dat ik niet in staat ben meer dan één taak tegelijk te doen, niet dat U een taak bent, maar ik weet nog niet hoe het leven in de wereld te leven zonder mijn kleine zelf daarbij te betrekken. Óf U bent volledig in mijn omarming óf U bent buiten mijn omarming. Ik weet niet hoe 100% U te zijn tenzij ik met U in beslotenheid ben.
“Ik weet nog niet hoe U te zijn en tegelijk in de wereld. Het is niet zo dat ik half U ben en half mij. Ik lijk niet te weten hoe Eén met U te zijn terwijl ik actief in de wereld ben. Voor mij houdt in de wereld zijn veel meer pijn in dan vreugde, in die mate dat ik het heerlijk zou vinden alleen met U te zijn, zelfs als dat zou betekenen dat ik niet aan de wereld deelneem.
“Het is alsof ik U moet kiezen of ik moet de wereld kiezen. Ik lijk niet te weten hoe tegelijk U en de wereld te hebben. Ik weet dat dit niet echt waar kan zijn omdat U gezegd hebt dat Wij, U en ik, als Eén versmolten zijn. Oh, als ik mij hiervan maar bewust was. U zegt dat ik mij daarvan bewust kan zijn. Zult U, God, alstublieft toestaan dat mijn ongelovig hart totaal en blijvend Eén met dat van U wordt?”
En natuurlijk is Mijn antwoord Ja, Ja, Ja.