God zei:
Net wanneer je denkt dat je wijs en rustig geworden bent en gelijkmoedigheid verkregen hebt, gebeurt iets, of iemand doet zich voor, en jij knapt uit je vel van ergernis en wanhoop over het ooit vinden en houden van de gelijkmatigheid en vrede en volwassenheid binnenin je.
Je vraagt je af waarom iemands onredelijkheid überhaupt van invloed op jou moet zijn, en toch, hier ben jij, beïnvloed. Voor deze reactie jegens jouw minzaamheid, dacht jij dat je de goedheid zelve was en ver boven gevoelens van wrok stond. Je dacht dat er nu toch wel was.
Je deed alle mogelijke moeite voor meerdere mensen, en nu willen ze meer discussie van jou, alsof jij niet gul bent geweest, alsof ze niet hadden gehoord wat je zei en begrepen dat het uit de goedheid van je hart kwam dat jij überhaupt gereageerd had. Ze lijken te denken dat je de tijd hebt om ze te vertroetelen, alsof jij tijd hebt die zij blijkbaar hebben om te spelen en te verdoen. Je was genadig - je was dat echt - en nu heb je het gevoel dat er over je heen wordt gelopen. Beslist, jouw vrijgevigheid werd niet gewaardeerd, en herinnert jezelf eraan dat je niet ieders moeder bent en niet verschuldigd wat iedereen en zijn broer lijken te vragen van jou, wat jij eigenlijk vraagt van jezelf.
Je hebt al lang geleerd dat het laatste woord hebben geen zin heeft. Maakt niet uit hoezeer je gelijk hebt, jij beseft dat je al je tijd verspild hebt en je wil niet meer tijd verspillen. Natuurlijk verspil je meer tijd als je stoom afblaast over de mensen waar je interactie mee hebt. Je denkt dat je te veel gaf, dat je jezelf te kwetsbaar maakte, en je vraagt je af waarom je iedere keer weer in die val trapt. Je vraagt je af waarom je aandringt op het spelen van de rol van de Heer of Dame Overvloed.
Het bezinkt bij je dat je andere prioriteiten hebt, je maakt echter mensen en hun gevoelens een prioriteit, en nu voel jij je de dwaas. Je vraagt jezelf af vanwaar je overmatige behoefte komt om vriendelijk en gevend te zijn. Je komt tot het besef dat niemand een dwaas van jou maakt - dat jij zelf dat doet, niet de anderen.
Jij bent klaar om het feit onder ogen te zien dat je behoeftig bent, en jij het bent die de waarde legt op jezelf, zoals jij het ziet, laat je andere mensen over je heen lopen. Hier zit waarheid in. Het is goed om te geven en te geven, en jij kunt echter niet blijven geven waar je geven niet wordt gewaardeerd.
Een ding dat je moet beseffen is dat niet iedereen zo veel geeft om de gevoelens van andere mensen als jij. Je mag er zeker van zijn dat Ik je niet vraag om meedogenloos te zijn, wat jij echter misschien kunt zien als meedogenloos is helemaal niet meedogenloos. De mensen die niet zo bezorgd zijn als jij, zijn ook niet meedogenloos. Ze zien niet verder dan wat ze zien. Gevoelig zijn staat niet hoog op hun lijst. Misschien staat het krijgen van hun eigen zin hoog op hun lijst, dat, eigenlijk, ook hoog op jouw lijst staat! Je ziet jezelf meer als niet begrepen. Dit is ook waar. De anderen kunnen misschien zien dat ze niet groeien door wat ze willen van jou.
Al dit zijn woorden, natuurlijk. Het komt allemaal neer op wat je wilt. Als jij geen waardering van anderen zou willen nadat jij tot het uiterste gaat, waarom zou je het zo erg vinden als ze jou voor lief lijken te nemen. Kijk, je kunt anderen dienen zonder te dienstbaar te zijn. En soms is de grootste dienst om niet zo veel te geven zoals jij doet als je een beloning verwacht, ook al is de beloning: "O, dank je."
In plaats daarvan vragen ze jou om meer eerbetoon aan hen te geven, alsof, omdat je een keer gaf, jij wordt geacht te blijven geven. Wanneer dit het geval is, zoals het lijkt te zijn, dan laat je de hele zaak vallen, zegt niets, of stuurt een vormelijke reactie. Als jij te veel doet, dan doe dat niet langer meer. Je hoeft dat niet. Het kan zijn dat jij geen respons krijgen ervaart als het verbranden van bruggen achter je, terwijl het echt niet meer is dan het verlaten van de plaats van een ongeval. Als je er verder niet meer bij betrokken wil zijn, dan hoef je dat niet te doen. Niet verder uitleggen aan iemand is niet hetzelfde als het verbranden van je bruggen achter je. Als je iemand een fikse uitbrander geeft, dat is het verbranden van je bruggen achter je.
En ja, je groeit. Natuurlijk ben je aan het groeien. Je bent gewoon nog niet helemaal daar. Je groeit in de goede richting. Wees zo goed tegen jezelf zoals je bent voor ieder ander. Jij verdient vriendelijkheid. Je bent gelijk in waarde als ieder ander, als wie dan ook anders. Hoor Mij.