God zei:
Alle ontmoetingen en het komen en gaan in het leven. Wat een dans, wat een uitwisseling, wat een op- en afwikkelen en terugspoelen en verstrengeling en hoog-in-de-luchtheid. Wie zou het leven kunnen bedenken en alle kriskrassen. Wat voor soort computer houdt alles op koers en gecoördineerd, ongeacht hoe schijnbaar gefragmenteerd het leven mag lijken?
Het onmogelijke gebeurt steeds. Mensen ontmoeten elkaar die onmogelijk ooit elkaar konden ontmoeten. Verbindingen worden gemaakt en vervolgens losgekoppeld en opgelapt.
Wat is er niet op Aarde gebeurd en wat zal er vervolgens gebeuren?
Het leven kan soms doelloos lijken en toevallig, maar elke noot wordt prachtig gespeeld. Het is duidelijk dat het leven ergens om gaat. Soms ontdek je dat. Een groot deel van de tijd is het leven wazig voor je. Je hebt vaker de neiging je te richten op het ongewenste dan op het mooie. Het leven gebeurt overal om je heen en niets is toeval. Als niets toeval is, dan moet alles doelgericht zijn of je het doel nu ziet of niet.
Je slaat rechts af en een hele reeks gebeurtenissen valt op zijn plaats. De ontplooiing van het leven is oneindig. Wie weet wat er had kunnen volgen als linksaf was geslagen in plaats van rechtsaf, of als er geen afslag genomen was, en je rechtdoor gegaan was of nog twee minuten was stil gebleven.
Op het leven in de wereld kan niet worden gerekend, en evenmin kan het leven uitgedokterd worden. Goed, op het leven in de wereld kan gerekend worden dat het leven is, maar de bijzonderheden en de omstandigheden en de waargenomen uitkomsten kunnen niet van te voren worden vastgesteld en soms zelfs niet naderhand. Het leven kan een wirwar lijken te zijn en toch zo blijkt, een duidelijk pad onthullen. Of het leven kan een duidelijk pad lijken en modderige wateren blijken te zijn. De beste waarzegger weet niet elke keer wat er de volgende minuut gaat gebeuren of waar iets toe zal leiden.
Het is waar dat je blind vliegt in het leven.
En toch zijn jullie als de trekkende vogels in het najaar die in een richting draaien en hem nemen. Er is een bepaald vertrouwen dat vogels hebben. Er kan veel van de vogels geleerd worden en van alle levende wezens die met jou kriskrassen. Van alles valt iets te leren. Je kunt zelfs dingen van jezelf leren. Jouw hele leven op Aarde is ontdekking, en ontdekken doe je.
Je leven is als een boek dat je schrijft. Soms is het een prentenboek. Soms is het in kleur en soms is het zwart-wit, en soms kun je geen wijs worden uit wat je schrijft en wat je tekent hoe hard je het ook probeert.
Toch blijf je doorgaan. Ongeacht wat dan ook, je blijft doorgaan. De pen waarmee je schrijft is Oneindig. Er is geen einde. Het leven is niet-eindig.
Al met al is het leven een prachtige activiteit, dit verhaal dat je schrijft zelfs als het toevallig lijkt. Wat een intrige! Wie zou het kunnen dromen? En ieders leven danst rond elk ander leven. Zelfs als er misschien chaos is, zijn er geen verkeerde noten. Je bent volmaakt in het spel van je leven. Dat moet wel zo zijn, zelfs als het misschien lijkt alsof je fout op fout gemaakt hebt. Je weet gewoon niet zeker wat een fout was en wat niet. Hoe je jouw leven ook uitspeelde moet gewoon juist geweest zijn, wat je er ook van maakt.
Jouw leven lijkt erg op een bol garen die afwikkelt. Op een of andere manier pak je een bepaalde bol garen op en terwijl je loopt, blijf je het garen losmaken, het aldoor afrollen in duisternis en in licht, het leven tegen het lijf lopend met directe tikken en bijna-ongevallen.
En toch is er liefde, en jij bent liefde, een opgeborgen bol garen die je oprolt en op een of andere manier ontwart.