God zei:
Als jij en Ik, de Ene of Ons, geen taal hadden om de schijnbare jij te beschrijven, zou Ik tekeningen maken van Mijn begrip van Mijzelf in de vorm van jou. Wat zou Ik tekenen van Mezelf als de illusie van jou? Zou Ik je tekenen als een roos, een sleutelbloem, of een roos met kool vorm? Of zou Ik jou tekenen, de manifestatie van Mij, als één bloemblaadje of één blad, of één druppel dauw?
Zou Ik jou tekenen als een eikel of een 100 jaar oude eik in zijn fasen? Als het een eik zou zijn, zou Ik je tekenen in de herfst en je schilderen in heldere herfst kleuren of meer gedempte kleuren of in de volheid tijdens de zomer met groene bladeren schitterend in de Zon?
Zou Ik je tekenen als een konijn of lam of als een antilope of giraf grazend of slenterend in een weide of een bos?
Zou het uit wat uitmaken hoe of als wat Ik jou zou schilderen?
Zou Ik jou schilderen als het Empire State Building of als een speelgoed auto? Wat voor verschil zou het maken?
Zou het uit wat uitmaken of Ik jou zou schilderen als de diepblauwe zee of als jouw ogen zoals Ik ze zie als Ik kijk in de zee van jouw ogen?
Ik zou je niet schilderen vanuit het geheugen, want Ik kijk elke dag opnieuw in je ogen. Ik kijk elke dag in je ogen, en Ik zie in de Oneindigheid en de Eeuwigheid. Ik vraag Me af of Ik alles van de Oneindigheid en de Eeuwigheid zou kunnen schilderen? Waarschijnlijk zou Ik gewoon de ingang van de Eeuwigheid en Oneindigheid schilderen zoals ze zichzelf onthullen in jouw ogen. Om alle Uitgestrektheid te schilderen, welnu, er is geen papier groot genoeg om de totale Uitgestrektheid te schilderen, zelfs als Ik erin kijk in de diepte van jouw ogen.
Overal waar Ik heen draai is er schoonheid die zichzelf overstijgt.
Zou Ik je schilderen als een pasgeboren baby of een oude man in een bus? Zou Ik je schilderen zoals jouw buurman? Of als jouw zoon of jouw dochter of iemand die je lang geleden op straat zag en van wie je op de een of andere manier nooit het gezicht vergeten bent. Er was iets qua deze persoon dat bij je blijft. Je zou nu willen dat je gestopt was en zei hallo gezegd had, want jij zult deze persoon nooit leren kennen. Ik zal je nu vertellen wie die persoon was. Die persoon was een manifestatie van jou.
Alles op Aarde is een omver blazend wonder. Elk haar op je hoofd. Elke beweging is een dans, en alles is gechoreografeerd. Er is niet één ding op Aarde, dat geen wonder is. Er is niet één ding op Aarde, dat jij niet bent. De persoon die je niet kunt tolereren ben jij. Degene waar je het meest van houdt ben jij. Jij bent elk mooi ding wat je ooit hebt gezien. Jij bent ook alles waar jij je ooit van hebt afgekeerd. Je bent de held en de achterblijver.
Jij bent de belichaming van alles, want Ik zwerf door de straten en de bossen als jij. Ik ben de weg die jij neemt, en Ik ben de weg die je niet neemt. Ik ben elke gedachte die je hebt en elke gedachte die je niet hebt.
Ik ben de slagroom waar jij van houdt. Ik ben de azijn, die maakt dat je een gezicht trekt. Ik ben elke tand in je hoofd, en Ik ben elke ontbrekende tand.
Er is niets behalve Mezelf dat jij bent. Noem honderd meer levende of dode dingen in de wereld, en Ik ben ze allemaal. Ik ben hier, daar en overal. Er zal een tijd komen dat Ik je misschien vraag waar Ik ben, en jij zult antwoorden:
"U bent hier."
Er een tijd komen dat Ik je misschien vraag waar jij bent, en jij zult zeggen:
"Ik ben hier met U."
Ik ben overal en iedereen en alles. Je wist dat je Eén bent met Mij. Begrijp nu dat Ik ook Eén ben met jou.