God zei:
Heb je gehoord van de uitdrukking:
"Aan de overwinnaar behoort de buit.”
In vroegere tijden, hadden de soldaten die een oorlog gewonnen de licentie om de dorpen te plunderen. De winnaars konden nemen wat ze wilden. Ze stalen. Er werd van uitgegaan dat zij het recht hadden. Er werd van uitgegaan dat het stelen van een ander de winnaar opmerkelijk en waardig maakte.
Buit, in dit geval, betekent het gewin. De winnaar krijgt het gewin. Dat is alleen logisch in de wereld, omdat het denken is dat een winnaar triomfeert, dus hij moet iets winnen. In Waarheid, ongeacht wat het gewin van een overwinnaar kan zijn, heeft hij niets gewonnen. De wereld zegt dat hij won. Wat hij heeft gewonnen mag misschien niets zijn, behalve een paar klopjes op de rug en een zwelling van zijn ego. Dit is een slecht profijt van het winnen. De winnaar is misschien bedrogen. Hij is voor de gek gehouden. Natuurlijk, mensen houden zichzelf voor de gek. Het idee van winnen kan onverzadigbaar worden.
Dit idee van het zijn van de meest vooraanstaande doet Me denken aan Doornroosje’s boze stiefmoeder die de Schoonste moest zijn in het gehele land. Zij moest de belangrijkste zijn. Als ze de winnaar moest zijn, dan moesten anderen verliezen. Ze was bezig met een bepaald soort oorlog. Haar leven was zeker opgebouwd uit egoïsme. In een dergelijk geval, wat kan er worden gewonnen, behalve controverse?
Niets mis met een goedhartig levenslustig spelen van een spel. Speel goed. Eén team won, het andere verloor, zoals de wereld zegt, beide teams hebben echter goed gespeeld. Gefeliciteerd!
We kunnen zeggen dat aan de Heiligen de buit toebehoort. In dit geval, zijn de Heiligen degenen die het goede verlangen voor allen. De Heiligen zijn nederig. Ze verkregen het voordeel van nederigheid. Nederigheid zegt dat het in orde is voor iemand anders om daar als eerste te zijn. Vanaf het moment dat de Heiligen heilig werden, winnen ze alles. Heiligheid is de prijs. Heiligheid is Heelheid. Heelheid is eenvoudig. Er zijn niet al de vreemde snufjes aan toegevoegd. Heiligheid is niet gericht op prestatie. Iemand die Heiligheid heeft verkregen denkt aan meer dan hemzelf of aan zijn team en aan trots qua eigendom. Heiligheid offert niets op. Heiligheid heeft een voorsprong.
Betreffende getrouwde stellen, wanneer iemand moet winnen, verliezen beide.
Misschien was je, toen je in de tweede klas zat, de beste met schoonschrijven. Voor het moment had je gewonnen van alle anderen. Je hebt niet gevraagd om te worden uitgekozen. Je hebt een zeer lieve zoete herinnering. Moge je er veel hebben.
Geen wonder dat er een dergelijke tendens in de wereld is om te denken dat geluk aan jou wordt toegekend van buitenaf. De wereld cultiveert het idee dat je moet wachten totdat het geluk aan jou zal worden geschonken. In feite, ben jij het die geluk schenkt aan jezelf. Niemand kan je geluk geven. Iemand kan proberen wat hij wil, en hij kan je niet gelukkig maken. Hij kan dansen op zijn hoofd, en hij kan je niet gelukkig maken. Alleen jij kunt jezelf gelukkig maken. Iedereen moet zijn eigen geluk claimen. Geluk is zelfbenoemd.
Geluk wordt niet aan jou geleverd, niet echt. Jij bent degene die zit te wachten op geluk. Als het niet aankomt op de manier waarop jij dat wilt, concludeer jij dat je ongelukkig bent. Waarlijk, geluk is iets wat je kiest. Jij beslist het. Jij verklaart het.
Dit doet Me denken aan een jonge kroonprins in een verhaal. Toen de kroonprins moest worden gestraft voor wangedrag, moest zijn vriend en metgezel de straf van de kroonprins op zich nemen. Dit is hoe het was in de wereld op dat moment.
Maar toen de jonge kroonprins ziek werd en stervende was, vroeg hij zich af of zijn vriend zou kunnen sterven in zijn plaats. De ontdane moeder en vader van de kroonprins, de Koning en Koningin, moesten hun zoon te vertellen dat nee, zijn vriend kan niet sterven in zijn plaats.
Zo is het ook met geluk. Niemand kan jou een paspoort naar geluk geven. Dit moet jij doen voor jezelf.