God zei:
Hoe kan het zijn dat een druppel regen in een heldere waterplas met lotussen zo hartverscheurend mooi is? Of blauwe ogen? Of groene of bruine of hazelnootkleurige ogen? Of roze wangen?
Als een heldere waterplas zo mooi kan zijn, wat in Hemelsnaam doet jou denken dat jij dat niet bent? Niet alleen geloven veel van Mijn kinderen dat ze niet mooi zijn, ze geloven niet eens dat ze ooit mooi zouden kunnen zijn.
Wanneer dit het geval is, en dit is de meerderheid van de gevallen, dan kijken Mijn kinderen buiten zichzelf voor een gevoel van eigenwaarde. En dus kunnen Mijn kinderen misschien te gedienstig worden, te zeer bereid om goedkeuring en aanvaarding te willen krijgen van een ander. En zodoende is dit hoe het soms komt dat Mijn kinderen op paden lopen, die ze niet uit zichzelf zouden kiezen. Met zelf-erkenning, zouden ze dat niet doen.
Als je geen hoge dunk hebt over jezelf, doe je misschien om het even wat om zelfs een schijn van liefde te bemachtigen van overal dat zij wordt aangeboden. Je denkt dat je het nodig hebt. Je denkt dat je het moet hebben. Je denkt dat je niet zonder kunt leven. En dus bedrieg je jezelf. Je geeft jezelf een placebo van troost en ruilt de waarheid van je Mooie Zelf in. Je hebt misschien hoe dan ook het gevoel verbannen te zijn tot onbemind zijn.
Ik had bijna gezegd dat jij je ziel zou verkopen, zelfs voor een kleine mogelijkheid van een beetje licht. Gelukkig kan jij je ziel niet verkopen. Dat is slechts een uitdrukking. Je kunt je ziel niet verhandelen en je kunt haar niet weggeven. Jij kunt de weg van jouw eigen vrije wil weggeven en geloven in de beslissingen die anderen genomen hebben. Jij kunt jouw huidige leven weggeven voor de prijs van een lied als je voelt en accepteert dat je hoe dan ook niets voorstelt.
En zo zijn er verslavingen aan mensen of aan alcohol of drugs of alle manieren van de wil-loosheid en uiterlijke gerichtheid. En zodoende kan je dan bewijzen aan de wereld dat je niet veel bent, en je kunt bewust of onbewust zeggen: "Kijk, ik had gelijk. Ik ben hoe dan ook niets waard."
Of, met een verwaarloosbaar gevoel van eigenwaarde, kan het zijn dat jij je gaat verbergen vlak voor ieders ogen en je doet je best om onzichtbaar te worden.
Echter, zelfs in deze vervormde manieren, zit er bedoeling. Je groeit richting vrijheid. Je leven kan een les zijn voor iemand anders. Je zou hier overheen kunnen groeien en velen direct helpen uit deze crisis, waar ze zich misschien in hebben bevonden. Je kunt niet weten welk een zegen je kunt hebben geschonken. Je kent het verdriet dat je hebt, maar niet de zegeningen. Als je weg rent van jezelf je hele leven, zou het goede erin kunnen zijn dat je het nooit opnieuw zult doen in een ander leven. Absoluut niet.
Of, met een verwaarloosbaar gevoel van eigenwaarde, kan het zijn dat je misschien felle kritiek uit tegen degenen die een pad volgden dat jij nooit zou nooit doen. Jouw eigen teleurstelling kan naar buiten worden geprojecteerd en je veracht degenen die in een richting gingen waar jij zo fel tegen gekant bent.
Er zijn allerlei dingen die Mijn kinderen kunnen doen om zichzelf af te leiden van hun onderwaardering van hun eigen zelf. Natuurlijk, je bent niet je eigen zelf als het er op aan komt. Je bent ver van je eigen zelf. Je kent jezelf niet of respecteert jezelf niet, zoals je zou doen, als je enig bewustzijn van je aangeboren waarde van jezelf zou hebben, voor Mij, en de wereld. Geliefde, wat je zou kunnen zijn, kan je zijn.
Jij kunt Assepoester in de as zijn en een prinses worden. Het is je onvervreemdbaar recht om een prinses of een prins te worden.
Ik zie jouw heldere licht dat identiek is aan het licht van de engelen. Nu weet jij wie je bent als je trouw bent aan je door God-gegeven zelf en als je dat niet bent.