God zei:
Als je in de war bent, je geïrriteerd voelt, boos, neem dan een time-out. Veroorzaak geen schade, voor niemand, en dat houdt ook schade in voor je eigen hart. Harten zijn kostbaar. Harten moet elke vorm van aanval bespaard worden.
Geef je toe dat als je boos bent, je ontploft of zelfs jouw eigen God-gegeven hart aanvalt? Als je je overweldigd voelt, in welke staat is je hart dan? Murw geslagen? Zorg alsjeblieft beter voor je hart. Heb respect voor alle harten, waarvan jouw eigen hart niet het minste is.
Stormen gaan voorbij. Wacht tot een storm binnenin jou voorbijgaat. Je wilt geen verwarring veroorzaken voor andere harten. Kom alsjeblieft in het reine met je eigen hart. Maak zeker dat het zich goed voelt. Dit is een goed gezegde: “Wees trouw aan je eigen hart”. Alleen wordt dit gezegde misschien niet helemaal begrepen.
Dit gezegde betekent niet je hart tegen elke prijs luchten. Trouw zijn aan jezelf betekent niet jezelf uiten. We kunnen met recht zeggen dat als je boosheid voelt, je niet trouw aan jezelf bent. Waarom dan zou je je gerechtigd voelen je op een toon te uiten die niet bij jouw mooie hart hoort? Boosheid is een indringer. Het is onbesuisd om vergankelijke boosheid tegen een ander te uiten.
Zeg Ik je jouw hart tegen te houden? Ik zeg te wachten met de storm te uiten tot je niet langer in het oog van de storm bent. Wacht tot hij voorbijgaat. Wacht tot de boosheid bedaart. Dan zul je de wereld verdriet besparen.
Boosheid is op geen enkele manier jouw ware natuur.
Je voelt je misschien niet wijs. Maar zelfs dan weet je dat sommige dingen wijzer zijn dan andere. Wees wijzer dan je bent als je niet kwaad bent. Jezelf uiten kan toch wel even wachten? Als je niet in de juiste stemming bent, wacht dan tot je dat wel bent. Als je laaiend bent, ben je niet in de juiste stemming. Wacht tot je woede is bedaard. Dat gebeurt altijd. Wat dacht je? Waarschijnlijk dacht je helemaal niet. Wijsheid, zelfs een beetje wijsheid, is beter dan dwaasheid.
Woede is een krachtig mechanisme. Iemand maakt jou erg kwaad. Je hebt het gevoel te veel onder druk gezet te zijn en je werd razend. Voor één keer in je leven ging je voor jezelf opkomen. Optreden onder de invloed van woede voorspelt niet veel goeds voor jou. Een aanvaller valt zichzelf aan ongeacht wie zijn boksbal op dat moment is.
Niemand maakt jou boos. Jij maakt jezelf boos. Jij bent de brandstof die boosheid aansteekt. Jouw boosheid hoort bij jou en jij bent degene die jouw vlam van woede moet onderdrukken. Je kunt woede laten doorgaan als je wilt. God weet dat je dat genoeg gedaan hebt. Je hebt alle woede-ervaring die je nodig hebt.
Natuurlijk, als je kwaad bent of zelfs maar gepikeerd, dan heb je goede reden voor jouw verslagenheid. Natuurlijk ben je gerechtvaardigd. Wat Ik probeer te zeggen is dat rechtvaardiging niet de kwestie is. Rechtvaardiging van kwaadheid is rechtvaardiging van ongeduld, haast, en is minder dan hoffelijkheid.
Ik begrijp hoe sommige mensen jou kwaad krijgen. Ze denken dat ze jou de baas zijn en het beter weten dan jij. Hier is een belangrijk punt, lievelingen. Je weet wel beter dan iets op te blazen zelfs iets van iemand anders makelij, ongeacht hoe beledigend het lijkt of werkelijk is. Het zou kunnen dat de anderen jou kwaad willen maken. Misschien is dit hun machtspelletje. Laat je dan niet in hun spel meezuigen. Hoe moeilijker anderen mogen zijn, hoe meer reden voor jou om te kalmeren en de situatie niet te laten escaleren en je ermee te confronteren.
Ik zeg je niet een muis te zijn. Ik zeg je ook niet een woedende stier te zijn. Ik vraag je wijs te handelen. Je kunt altijd later ontploffen als je moet. Woede moet niet licht worden opgevat, en evenmin moet jij met beide voeten in de strijd springen.