God zei:
Als de wereld een echt lijkende illusie is, dan is lijden ook een illusie. Ik hoor je tegen Mij zeggen:
“God, wat maakt het voor verschil of mijn leven op Aarde illusie is of niet, als illusie echt voelt? Wat maakt het voor verschil als mijn lijden illusie is of niet, als het voelt als werkelijk lijden en ik lijd?
´Geef me dan een illusie van vrede. Laat mij dan mijn tijd op Aarde aan illusie besteden. Met alle respect voor U, God, geef me een prettige illusie. Als ik niet voor lijden gemaakt ben, waarom heb ik het dan? Maak mij vrij van lijden op elke grond.
“U zegt me dat ik niet hoef te lijden. Dus waarom doe ik dat? Als ik me snijd, dan bloed ik. Als ik honger heb, dan heb ik honger. Als ik om verlies rouw, dan rouw ik om verlies. Moet ik doorgaan? Goed, dan nog iets. U zegt dat als ik goed genoeg waarnam, ik niet zou lijden. Geef me dan, smeek ik U, geef mij de perceptie die de Uwe is. Maak hem de mijne, smeek ik U.
“U zegt dat ik het onder de knie zal krijgen, dat ik de Waarheid van illusie zal onderscheiden. Laat me dat onder de knie krijgen en bevrijd me nu uit de slavernij. Bevrijd me van illusie. Haal alle pijn en angst bij mij weg. Als U een God van Liefde bent, laat mij dan Liefde zien zodat ik zonder beperking liefheb, en dat ik voor eens en altijd liefheb en ik ben zoals U mij geschapen hebt.
“God, ik hoor dat ik vele levens heb. Heb ik er zoveel nodig? Kan ik geen snelle weg nemen? Zeg me alstublieft niet dat het mijn keuze is. Waar ik op het ogenblik doorheen ga, kan niet mijn keuze zijn.
“Ik ben geboren in een lichaam met de onmiddellijke angst mijn lichaam te verliezen. Dit is de angst voor de dood die boven mij hangt. Om het nog erger te maken, ook mijn geliefden hebben hetzelfde mes van de dood boven zich hangen. Kan ik alstublieft zonder angst zijn en kijken zoals U kijkt? U hebt geen angst. U bent zeker van Uzelf. Hoort iemand mijn pleidooi voor clementie? Ik eis nu genade. Ik geef mij over. Ik zal alles zeggen als ik maar zonder pijn mag zijn en liefdevol, niet later, niet een keer, maar op dit moment in dit leven. Deze minuut. Geen bungelende vrijheid voor mij. Nu, God, nu.
“Nog iets, als het mag. Zeg me niet dat ik dichtbij alles ben wat ik verlang, terwijl er bijna zijn er nog steeds niet zijn is.
“Kwets ik een ander? Dat doe ik niet. U zegt dat U mij niet straft. Ik heb zeker het gevoel dat ik gestraft word. Zelfs als ik echt dichtbij grenzeloosheid ben, doet mijn huidige leven pijn als de hel. Ik zie er geen einde aan.
“Ik stel U geen ultimatum. Ik weet wel beter. Ik ben niet in een positie ultimatums te stellen. Ik zou dat toch niet doen. Ik speel geen machtsspel met U, Almachtige God.
“Het is mijn wens U op elke mogelijke manier die U vraagt te gehoorzamen.
“Zeg me hoe ik mijzelf los kan maken van het verleden en hoe ik elke dag een nieuwe golf zegeningen mag zijn. En als ik dat al ben en ik het niet zie, geef mij dan het geschenk van zien, alstublieft. Ik ben bereid. Ik ben meer dan bereid. Ik popel. Ik wil Uw Wil volgen. God in de Hemel, wanneer is mijn pad duidelijk? Wanneer geeft U mij absolutie van het heden zoals ik dat ervaar?
“Waar is Uw Hart van God, en waar is het mijne? Ik begrijp dat U niet discrimineert. God, ik ken niemand die gelukkig is. Ik moet zeggen dat ongelukkig zijn de illusie is die ik ken. Wat moet ik nu doen?
“Oh, ik zie dat ik meer gepraat heb dan geluisterd en mijn tijd is nu om. Morgen zal ik hopelijk beter luisteren.”