God zei:
Het is een gewone zaak, Mijn aanwezigheid in jouw leven. Jouw ontdekking van Mij in jouw leven is zelden of nooit een grote verlichting. Ik ben de Grote Verlichter, maar jouw ontdekking van Mijn licht, jouw dagend besef ervan is niet wereldschokkend. Je merkt Mij meer op als een gedachte achteraf. Jouw erkenning is meer, Oh, dus dat bent U”. Niet: “Ik ben verlicht! Ik ben veranderd! Ik ben de Hemel in geslingerd. Halleluja! Ik verschijn voor God. Ik neem deel aan een opmerkelijke gebeurtenis. Verwondering is de mijne!”.
Je verschijnt voor God in je eigen kleding.
Het is opmerkelijk, maar je bent Mij gewend geweest. Jouw erkenning van wat altijd geweest is, is meer als een sijpelen, niet als een donderslag bij heldere hemel.
Of, kijk er op deze manier naar. Alles in het leven is een belangrijke gebeurtenis.
Kijk naar de opkomende zon of naar de ondergaande zon. Kijk naar de Poolster. Kijk naar de golven van de oceaan en zeg Mij dat dat geen belangrijke gebeurtenissen zijn. Maar je beweegt je lichtjes door het leven met hen aanwezig, steeds met jouw aandacht op iets anders.
Ik ben de Alomtegenwoordige. Ik ben de Altijd Tegenwoordige. En je bent nooit zonder Mijn aanwezigheid geweest. Je hebt gewoon niet gekeken. Je hebt gewoon niet gezien. Je bent te druk geweest.
Je bent hier niet om mee te doen in een bliksemschicht van God. Het is Mijn licht dat je aldoor gezien hebt. In jou heeft Mijn licht steeds geschenen. Jij bent hier om Mij jouw blik aan te bieden zodat allen die van Mij kunnen zien.
Het verbazingwekkende is echt dat jij je niet bewust geweest bent van Ons universeel gehouden licht. Je bent je bewust geweest van de duisternis omdat je verlegen bent geweest over het toelaten van Ons licht. Je hebt erop gewacht dat Mijn licht arriveerde. Je hebt gehoopt dat het zou komen, onzeker of het dat zou doen. Hoop is geen sterk iets. Het is niet sterk genoeg voor de kinderen van God. Het is een zwak iets, hoop.
Op Mijn licht hopen is onwetendheid ervan.
Op Mijn licht wachten is te passief.
Maak aanspraak op Mijn licht, want het is altijd van jou geweest, behalve dat het niet opgeëist werd.
Soms vraag je wat al van jou is.
Soms ga je tekeer over: “Waar is God en Waarom komt Hij of Zij niet tevoorschijn? En Waarom lijken anderen mooie ervaringen van God te hebben, en ik niet?”
Het is niet een grootse ervaring van Mij die je wilt. Dat is glorie willen. Zoek Mij, Mijn kinderen, geen glorie. Zoek Mij, niet een grootse ervaring van Mij. Laat de mogelijkheid in je opkomen dat je Mij steeds gekend hebt. Een mogelijkheid erkennen is sterker dan hoop. Erken de mogelijkheid dat Ik jouw Constante Metgezel ben. Erken de mogelijkheid dat Ik bij iedereen ben. Als Ik bij één ben, dan ben Ik ook bij jou. Erken de mogelijkheid dat je niet zonder Mij kunt zijn. Je zou er niet zijn zonder Mij. Ik ben jouw Schepper en jij bent Mijn Schepping. Is Schepping gescheiden van de Schepper?
Als je een schilderij maakt, wat heb je dan anders gemaakt dan een beeld van jezelf?
Toen Ik jou schiep, legde Ik Mijzelf in jou.
Het gouden koord dat Ons verbindt is geen metafoor. Het gouden koord is een lichtstraal die Onze Eenheid onderhoudt.
Werp Ons licht op een wereld die het nodig heeft licht te zien.
Laat Mijn licht in jou op anderen dagen.
Laat Mijn licht gezien worden.
Laat jij Mijn licht zien zodat anderen dat kunnen zien. Vestig geen aandacht op jou maar op Mij. Stel Mij als jouw doel, geen verblindende gebeurtenissen. Ik zal jouw visie binnengaan als een stil licht op afstand. Als de gloed van Mijn licht jouw bewustzijn volledig binnengaat, dan zullen jouw ogen er al aan gewend zijn.