God zei:
Het geluid van jouw stem klinkt Mij als muziek in de oren. Denk je echt dat Ik jou niet hoor? Ik hoor het zoete geluid van jouw stem en jouw hart naar Mij uitroepen. Ik hoor je, Ik hoor je.
Hoor jij Mij?
Wat als je je dicht bij Mij voelde? Wat voor kwaad zou dat doen? Welke opoffering zou je moeten doen? Is het een opoffering dat los te laten wat moet worden losgelaten? Wat plaats je voor Mij? Wat komt er eigenlijk eerst? Wat ruil je voor Mij in? Waar verkoop je Mij voor, en wat is jouw veronderstelde voordeel?
Het is niet echt jouw beoordeling van Mij die je goedkoop verkoopt. Het is jouw inschatting van jezelf. Je verkoopt jezelf goedkoop. In het geval van jouw rechten op Mij weggeven, geef je jouw geboorterecht weg.
Dit is natuurlijk op elk moment omkeerbaar. Er is nooit een tijdlimiet op Mij. Elk eerder contract dat je zonder Mij gemaakt hebt, is nietig op elk moment dat jij dat zegt. Je kunt Mij terugkrijgen zonder boete. Geen achterstallige opgelopen belastingen of boetes van enig soort. In feite is er gejuich. Je hebt Mij als de Jouwe opgeëist en alle partijen werken mee. In feite zou je nooit echt jouw rechten op Mij kunnen weggeven. Het is alleen een soort deal dat je met jezelf gesloten hebt. Je was de mede-samenzweerder.
Er is geen echt bij Mij weggaan. Ik kan niet verlaten worden. Jij kunt jezelf niet van Mijn liefde bevrijden. Je kunt je handen niet van Mij aftrekken. Hoe je het ook mag proberen, Wij zijn Eén. Je kunt duwen en schuiven, je kunt jezelf verblinden en toch kun je niet, hoe je ook protesteert, van jouw Heilig Zelf weggaan. Hoe je het ook probeert, je kunt het niet. Je denkt dat je het kunt. De wereld mag het denken, maar het is niet mogelijk. Je kunt niet Ons Ene Hart in tweeën knippen. Wij zijn onschendbaar. Je zou je net zo goed gewonnen kunnen geven. Er klopt één hart. Je kunt de slag niet weg zoemen.
Je had het gevoel dat je erop uit moest gaan om je eigen geluk te zoeken. Je dacht dat iets jou toebehoorde. Je moest het uitvinden. Je wilde God van jouw eigen terrein zijn. Je werd aangetrokken door flonkering. Je ging op vals goud af. Je vloog onder een valse vlag. Hoe kostbaar het metaal en sieraden ook zijn, ze waren alleen iets in een kist om naar te kijken en aan anderen te laten zien. Je droeg ze. Ze verzamelden stof. Ze vereisten onderhoud. Je deed veel moeite het goud en de kostbare juwelen te pakken te krijgen tot een moment dat het tot je doordringt dat het metaal en de juwelen jou bezitten. Je had jezelf tot hun ondergeschikte gemaakt. Je boog voor ze neer. Je werd hun gevangene. Ze hadden jou in hun ban.
Je had suprematie gewild en je ontdekte stemrecht. Je had Mij ingeruild voor goud dat werd aangetast en net zo goed tin had kunnen zijn. Alles wat je in een safe moet bewaren is niet een schat. Het is een gewicht. Je zoekt echt naar lichtheid van hart en dat wat liefde wordt genoemd. Ik ben de Originele Liefde. Ik ben de Bron van Liefde. Jij wees Mij af om een glimmend sieraad dat net zo goed een valse diamant had kunnen zijn?
Je hoeft niet vast te houden aan wat je eens koos. Ik verwelkom je op ieder moment. Klop op Mijn deur elk uur van dag of nacht. Feitelijk heb Ik een open-deur-beleid. De Hemel is gemakkelijk toegankelijk. Stap gewoon binnen. De juiste kleren en verschijning doen er niet toe. Ik ken jou. Ik ken jou goed. Ik heb een plaats voor jou bereid. Alles wat je doen moet is binnenkomen en Ik zal zeggen: “Blijf bij Mij”.