God zei:
Ik hoor Mijn kinderen uitschreeuwen:
"Aan God, lieve God, ik spreek tot U, en ik weet dat U mij hoort en U praat met mij, en U houdt van mij. Waarom ben ik niet de gelukkigste persoon in de wereld? God, waarom ben ik dat niet?"
Ik antwoord:
Gewoonte. Het is het uitgangspunt van waar jij begint, dat je Mij niet hebt, dat je moet verkrijgen. Je hebt verkregen. Je hebt Mij verkregen. Wat je eigenlijk hebt verkregen is jouw bewustzijn van Mij, maar niet alleen van Mij, van onze Eenheid. Er is enig restant overgebleven binnenin jezelf van het tegenover elkaar zitten van Ons, dat jij leuker vindt dan Eenheid. Je bent zoveel alleen geweest in je leven, en je houdt ervan om een Metgezel te hebben zoals Ik.
Tegelijkertijd dat jij houdt van Ons Samenzijn, houd jij ook van Onze Eenheid. Zelfs als Onze Relatie Eenheid is, en dat weet jij, houd jij ervan om de zachtheid van zijde tussen je vinger voelen, en jij houdt er ook van om de mindere zachtheid van linnen te voelen. Je voelt dat je het linnen zou missen, en het kan zijn dat jij het zo lang mogelijk wil vast houden.
Je wilt Alles wat Eenheid is, nochtans wil jij de diversiteit van veelheid. Jij wil, als het ware, meer tegenover Mij staan, dan dat jij het Fundament van het Universum wilt zijn. Jij bent aarzelend over macht. Macht kan een bijbetekenis hebben waar jij je minder dan comfortabel mee voelt. Er is een deel van jou dat omhoog wil kijken naar een hogere Macht, en jou kleiner maken.
Dus, zelfs als jij het fijn vindt om naar Mij tegenover je te kijken, kijk jij heel graag op naar Mij.
Jij houdt ervan om een Grote Vader in de Hemel te hebben. In je denkgeest, om daarvoor te zorgen, moet je dan op een afstand zijn, zelfs al is het een korte afstand. In die zin is het niet zo makkelijk voor jou om Mij binnen te laten. Tegelijkertijd heb jij Mij binnen gelaten. Jij hebt Mij verzameld in je armen, maar toch heb je Mij nog niet volledig omarmd uit angst om jezelf verliezen.
Tegelijkertijd heb jij Mij ook niet op de grond gezet. Jij houdt Mij vast tussen Hemel en Aarde, terwijl al die tijd jij bent voorbestemd om met Mij naar de Hemel te komen, als Mijn Metgezel hier, Mijn intieme Zelf hier, in deze levenstijd van jou. Het is niet zo dat je de Hemel hebt afgewezen, maar je houdt hem voor een tijdje opzij. Jij wilt een beetje meer van Mij, terwijl jij jezelf ziet zoals je denkt dat je bent.
Wees er zeker van dat jij begrijpt dat Ik het niet over de dood van je lichaam heb. Ik heb het over Onze Eenheid, zelfs als jouw lichaam jou draagt. Toch is er iets in jou dat het uitschreeuwt om een individu te zijn en om een zoeker te blijven. Je houdt van de achtervolging. Je houdt van de verwachting om te worden gevonden. Ja, je houdt van verwachting. Je verwelkomt nog niet helemaal volledig het gevoel van dat de jacht voorbij is. Niet dat het een teleurstelling zou zijn om Een te zijn met Mij, je hebt echter nog helemaal geen zin om een gebied te verlaten dat zo vertrouwd is voor jou, ongeacht hoe je er misschien over klaagt.
Jij zou jouw voeten in twee boten willen houden. Je wilt nog niet echt over de regenboog springen. Jij denkt misschien dat je het relatieve leven niet al te leuk vindt, en toch houd je eraan vast, alsof je zegt:
"Gewoon een beetje langer. Gewoon nog een beetje langer, God, laat me een mens zijn die worstelt in plaats van een mens, die de strijd heeft overstegen en volledig verblijf in het Koninkrijk der Hemelen verkreeg."
Heb jij het idee dat, om samen met Mij te kunnen zijn, jij jouw plaats zou verliezen in de Zon?
Wat je ook mag geloven, je houdt heel veel van de cirkelvorm van het Aardse Leven. Desondanks, zul jij zeer binnenkort Mijn hand nemen en jij zult zeggen:
"God, ik ben er klaar voor. Ik ben bereid om mezelf te herstellen tot mijn rechtmatige plaats die geheel bij U is. Het is niet zo dat ik mezelf snel zal achterlaten. Ik zal toetreden tot Mijn Zelf. Het zal niet zo zijn dat ik mijn identiteit weggeef. Ik zal mijn Ware Identiteit verkrijgen, en toetreden, als het ware, tot een groep van duizenden die hun angst voor Eenheid hebben verloren en Een worden met U, God. Ik zal toetreden tot de Realiteit, niet een afgrond. Ik moet mijn angst voor het onbekende opgeven. Het is niet eens Onbekend. Ik vrees de Stilte die geen grenzen kent. Ik hoef niet het gevoel te hebben dat ik iets opgeef, want de Hemel is altijd mijn Thuis geweest. Het is waar ik thuishoor, geabsorbeerd in U, God en Uw Liefde. Dit is waar ik mijn Zelf zal vinden."
Geliefden, het is niet zo dat je verdwijnt. Het is zo dat je eindelijk verschijnt zoals je bent. In ieder geval zullen jij en Ik snel genoeg samen gevoegd worden in jouw groeiend bewustzijn. Kom tot Mij. Hier BEN Ik.