God zei:
Ik hou van je. Ja, Ik hou van je. Ik hou meer van je dan jij kunt doorgronden. Jij bent, zo lijkt het, eigenlijk verlegen tegenover liefde. Je bent bang dat zij te veel voor je is. Je zou het gevoel kunnen hebben dat er een verplichting is als jij je de enorme omvang van Mijn liefde voor jou zou moeten realiseren. Je zou het gevoel kunnen hebben dat jij een ander mens moet worden. Nee, helemaal niet. Niet een ander mens, absoluut niet.
Integendeel, jij zou meer jezelf worden zoals je werkelijk bent. Je zou lagen van pretentie en een misplaatste foto van jezelf afwerpen. Je zou zo simpel geworden zijn, ontdaan van de Aardse-opgedragen schijn. Tot nu toe kunnen We je bestaan op Aarde beschouwen als slechts een benadering van jezelf, misschien een imitatie van jezelf.
Je zou moeiteloos worden. Spanning zou weg zijn. De Ware Jij in al jouw eenvoud zou ontstaan. Je zou ademen alsof het voor de eerste keer was. Je zou lagen afwerpen van verzinsels, van ambitie, van prestaties, zelfs van topkwaliteit. Niettemin, als je alles wat jou afdekt of aan zich jou opdringt loslaat, dan zou jij jouw topkwaliteit kennen, en jouw topkwaliteit is misschien niet wat je dacht dat zij moest zijn.
Je zou opduiken als uit een zwembad. Je zou verfrist opduiken. Jij en Wie Jij Bent zou overeenkomen met hoe jij jezelf ziet. Anderen zouden ook beginnen met een goed beeld te krijgen van Wie Jij Bent, in plaats van hun indruk. In jouw duidelijke eenvoud, zou je zijn wie je bent en geen gekkigheid ermee. De ware Jij zou opstaan, en zou je rechtop staan en je zou een zegen zijn voor jezelf, iedereen en het Universum. Je zou bekend zijn. Jouw eenvoudige nederige meesterlijke Zelf zou doorschijnen zonder de belemmeringen om het te maskeren. Iedereen zou je zien, en ze zouden jouw Zelf zien Die natuurlijk meer is dan jouw individualiteit. Ze zouden een Roos in Bloei zien, en ze zouden beginnen te weten dat zij ook een Roos in Bloei zijn.
Je zou hetzelfde zijn als de loper die sneller en verder liep dan voor mogelijk werd gehouden en de records brak. Door jou zouden anderen ook hun eigen grenzen doorbreken. Toestemming om op te stijgen die nooit werd achtergehouden, behalve door het eigen bewustzijn, zou nu een geschenk zijn aan de wereld en iedereen erin. Onbevangen. Echter niet zo dat het touw hoger is opgetrokken, maar eerder dat er geen touw was om op te trekken. Ah, dit is vrijheid om te zijn Wie Je Werkelijk Bent. Geen jou omhoog of omlaag trekken. Je zou jezelf nemen op de manier waarop het leven is bedoeld om te worden genomen -- zoals het komt.
Je zou jezelf geen geweld aandoen. Je zou jezelf toestaan om de Pracht te zijn waarvan Ik weet dat jij dat bent. Je zou beginnen te zien. Je zou de Schepping beginnen te zien. Jij, die de Schepping bent, zult scheppen, en je zult jezelf kennen als een Schepper van een Wonder. Je zult je niet langer afvragen wat jouw mogelijkheden zijn en de waarde voor de wereld. Jij zult opstijgen, en je zult meer opstijgen, niet voor jezelf, maar voor de wereld.
Je zou minder gedachten hebben over je individuele zelf. Waarom? Omdat je echt Eenheid zou kennen en zo leven. Jij zult niet in staat zijn om dat niet te doen. Wie, welke van Mijn kinderen, zou leven in Eenheid kunnen weerstaan? Wie zou niet opstijgen als je klaargemaakt zou zijn om op te stijgen? Wie zou niet opstijgen? En wie zou opstijgen en iemand achter laten? Dit zou inderdaad een leger zijn, een ongetraind leger, klaar om de hele wereld over te nemen, maar de wereld aan iedereen geven, gewoon op de manier waarop een keizer het land zien zou als het zijne en het toch weggeven. Dit zou een leger van vrede zijn dat in perfecte formatie vliegt met iedereen anders. Geen uniformen nodig.
Dit is de Aankomst van Eénheid op Aarde. Het is voorbestemd, en jij voldoet aan de bestemming die werd opgetekend bij de geboorte van het Universum. Het zij zo.