God zei:
Hoe zou het zijn als jij jouw gedachte kon duwen in de richting van accepteren dat alles wat er gebeurt ten goede is? Wat als je dat zou kunnen? Jij denkt dat dit onmogelijk waar kan zijn, want je hebt vreselijke dingen gezien en erover gelezen. De menselijke onmenselijkheid jegens de mensheid is geen nieuw onderwerp. Er is geen twijfel dat de wereld, in termen van de wereld, om er iets goeds te laten zijn, er ook iets slechts moet zijn. Slecht is een realiteit voor jou. Dit is duidelijk en in de wereld, is dit logisch denken.
Dit is moeilijk te geloven dat slechte dingen niet slecht zijn of zelfs, zeer slecht. Dit is jouw uitgangspunt. Geen uitleg kan het je anders doen zien. Niets anders is logisch voor jou. Beslist, wat het goede zou kunnen zijn van iets dat jij ziet als slecht is zelfs niet waarneembaar in jouw ogen.
O, eens in de zoveel tijd, krijg je een glimp. Meestal niet. We moeten dat laten zitten. Misschien, zelfs als je alle draden van duizend jaar geleden die samenkomen, kon zien, kon je niet het onrecht dat jij ziet rechtvaardigen. Toch, in dit leven, heb jij jezelf gezien met een gebroken hart, en later is een erkenning van het goede erin naar je toe gekomen. Van een afstand zie je het soms.
Zelfs in het overdenken van het concept van goed en slecht, hoe kan er bemiddeling of verzoening zijn? Als iets slecht is, is het slecht. Als iets goed is, is het goed. In Aardse termen, kunnen tegenstellingen alleen logisch zijn als tegenpolen. De twee kunnen niet naast elkaar bestaan in een bepaald voorbeeld. O ja, je begrijpt dat er enige verdienste is in het voelen van pijn in dat jij gewaarschuwd wordt, maar toch, in jouw ogen, maakt dat de pijn niet goed.
Er is zoveel in de wereld dat niet logisch is, zo veel dat helemaal nergens op slaat.
Het is te moeilijk voor jou om zelfs maar het besef te hebben dat er iets goeds is in wat verschrikkelijk en meedogenloos is voor jou. Toch, ongezien, er is iets goeds.
Je beseft, dat in de Hemel de betekenis van de tragisch niet bestaat, net zomin als op en neer bestaat, maar je bent echter niet radeloos als je denkt dat op en neer niet echt bestaat of groot of klein of heinde en verre, maar toch ervaar jij het oordeel over goed en kwaad als anders. Goed of slecht lijk je niet los te kunnen laten, terwijl je kunt zien hoe relatief warm en koud zijn. Sommige tegenstellingen kun je loslaten, en anderen kun je niet loslaten, en toch zou je graag nooit woede of haat hebben. Je zou dit geweldig vinden.
Geliefden, ware er geen oordeel, dan zou er geen woede en haat zijn. Ware er geen oordeel, zou er geen goed of slecht zijn. Leven zou gewoon zijn wat het is, en jouw lijden zou worden ingekort, indien niet verdwenen.
Op een bepaalde manier, houdt het concept van oordeel jou gevangen. Als je oordeelt , zet je zelf jouw vrije denkgeest gevangen. Als je vrij zou zijn, zou je niet oordelen. Je zou het niet interpreteren zoals jij nu meestal doet . Vrij van oordeel, zou je vrij zijn. Ja, er misschien zaken die je niet kunt begrijpen, maar je zou niet zelfingenomen over hen zijn. Je zou niet het gevoel hebben dat je verraden bent, in de steek gelaten, verlaten. Je zou niet zo vastgebonden zijn. Ach ja, op dit moment, lijkt het leven op Aarde een kwestie van oordeel te zijn, uitgesproken of stilzwijgend.
Jij zou graag bepaalde gebeurtenissen op Aarde niet minachten, en toch minacht je rechts en links.
Welke dag je ook hebt, wat er dan ook gebeurt in je leven, Ik zeg je dat het een geschenk is. Het kan misschien niet verpakt zijn als een geschenk. Het is misschien niet een geschenk dat je wilde hebben, en toch, er is een andere kant aan wat jij ziet en jij kent gewoon niet het hele verhaal.
In ieder geval zal het resultaat van jouw leven groots zijn, en het zal er zelfs niet toe doen waarom of hoe dit of dat gebeurde. Jij zult voorbij zijn aan het oordeel en, daarom, voorbij aan zijn doornen.