HEAVEN #1792 Den Yparxei Karma

HEAVEN #1792 Δεν Υπάρχει Κάρμα 1 Οκτώβρη, 2005

Ο Θεός είπε:

Δεν υπάρχει δικαιολογία για τίποτε. Οι δικαιολογίες είναι παζάρια. Οι δικαιολογίες είναι φτηνές απολογίες. Οι δικαιολογίες δεν είναι αρκετά ειλικρινείς, αγαπημένοι. Είναι κόλπα του μυαλού.

Δεν υπάρχει κάρμα ούτε παιδική ηλικία ούτε ακατάλληλη ανατροφή για να τη χρησιμοποιείτε σα δικαιολογία. Δε χρειάζεται να δικαιολογείτε τον εαυτό σας τώρα εξαιτίας κανενός πράγματος. Δεν υπάρχει κανείς να τον κατηγορήσετε, όσο ένοχος κι αν είναι με βάση όσα γνωρίζετε, και όσα γνωρίζει ο κόσμος. Μπορεί να μην ήταν σωστό με βάση αυτά που γνωρίζετε, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να δικαιολογείτε την ίδια σας την θέση στη ζωή εξαιτίας του. Όσο λάθος κι αν ήταν το παρελθόν, όσο ασυγχώρητο, είναι ένας φράχτης που πηδήξατε. Δεν υπάρχει ανάγκη να συνεχίσουν τα δάχτυλά σας να το αγγίζουν. Είναι ονειροπόληση τώρα. Πάντοτε ήταν μία εφήμερη σκέψη. Τώρα πια δεν είναι.

Από την άποψη της αλήθειας, ποτέ δεν ήσασταν ο Μέγας Ναπολέων ούτε ήσασταν ένα κακοποιημένο ή παραμελημένο παιδί. Το να συνεχίσετε να θυμάστε ότι ήσασταν, και το να τη χρησιμοποιείτε σα δικαιολογία για το φανταστικό παρόν, δεν είναι καλύτερο από το να κατηγορείτε μία ελαττωματική κουζίνα για την καμένη σούπα, ούτε έχει νόημα να κατηγορείτε τον μάγειρα ούτε το χρονοδιακόπτη ούτε τον εαυτό σας.

Τα πράγματα έχουν ως εξής: Το φταίξιμο δε χρειάζεται να επικολληθεί. Ούτε προς σ'εσάς, ούτε σε κανέναν άλλον. Κάθε ημέρα πρέπει να είναι ένας καθαρός πίνακας, διαφορετικά μουτζουρώστε την. Σβήστε το γκράφιτι από τα μυαλά σας. Έχει επάνω σας το αποτέλεσμα που εσείς λέτε ότι έχει.

Εάν λέτε ότι σας εμποδίζει στη ζωή, σας εμποδίζει. Εάν λέτε ότι σας κάνει δυνατούς, τότε σας κάνει δυνατούς. Εάν λέτε ότι σας κάνει τη ζωή δύσκολη, σας κάνει τη ζωή δύσκολη.

Μη ζυγίζετε τις καταστάσεις και την εμπειρία σε σχέση με την εμφανή τους αξία. Είναι απλώς εμπειρίες ζωής, ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο. Είναι απλώς ποτάμια που ρέουν. Στέκεστε σε διαφορετικό έδαφος τώρα. Το παρελθόν δεν πρέπει να σας εμποδίζει. Πρέπει να σας κινεί προς τα μπρος. Πρέπει να σας πετάει μέσα στην αγκαλιά Μου παρότι ποτέ δεν φύγατε από κει.

Αγαπημένοι, είναι καιρός να πετάξετε τη λογική. Δεν είναι πραγματικά αξιόπιστη. Η ζωή δεν είναι λογική. Δεν μπορεί να είναι λογική στη βάση αυτού που κατανοεί το μυαλό σας. Όλες οι εξηγήσεις του κόσμου, όλες οι εξηγήσεις των σπουδαιότερων μυαλών είναι σύννεφα καπνού από πίπα. Καιρός είναι τώρα να βάλετε την πίπα στην άκρη.

Η ζωή είναι σαν κόλλα. Είναι κάτι που τεντώνετε. Συνεχίζει να τεντώνεται. Μπορείτε να την τυλίξετε γύρω σας και να ακινητοποιήσετε τον εαυτό σας. Ή μπορείτε να συνεχίζετε να την τραβάτε ίσια και να δείτε πόσο μακριά θα πάει. Όποιου τα χέρια κι αν τραβάνε την κόλλα, η κόλλα μπορεί να συνεχίσει το δρόμο της. Υπάρχει πάντα περισσότερο κόλλα για να τραβήξετε.

Ή η ζωή είναι σαν μία μπάλα νήματος που δεν έχει ούτε τέλος ούτε αρχή. Μπορείτε να συνεχίσετε να πλέκετε αυτό το νήμα, χωρίς φόβο μήπως τελειώσει. Μ’αυτό το μαγικό νήμα, κανένας πόντος δεν μπορεί να χαθεί, και αν χαθεί, δεν θα έχει σημασία, γιατί οι βελόνες του πλεξίματος τον έχουν προσπεράσει τώρα.

Η μαγιά από την οποία είναι φτιαγμένη η ζωή δεν έχει τέλος στην βιωσιμότητά της. Η διάρκεια ζωής της είναι αιώνια. Δεν υπάρχουν αδιέξοδα στη ζωή.

Δεν είναι ότι πρέπει να εκμεταλλεύεστε τη ζωή στο έπακρο. Αυτό υπονοεί ότι η ζωή είναι τόσο ελαττωματική σα μία κάλτσα με τρύπες, και ότι θα πρέπει να την υφάνετε ξανά και ξανά. Η έκφραση, εκμεταλλέυομαι τη ζωή στο έπακρο, υπονοεί ότι θα της δώσετε μία δεύτερη ευκαιρία, λες και είχε αποτύχει και ότι της είχατε δώσει πραγματικά μία πρώτη.

Αγαπημένοι, οι μελανιές μπορούν να φύγουν αυτή τη στιγμή. Από τη στιγμή που εξαφανίζονται, πού υπάρχουν οι μελανιές τώρα παρά μόνο μες στο μυαλό σας; Δώστε σε όλες σας τις μελανιές την άδεια να φύγουν. Δε χρησιμεύουν πλέον σ’εσάς ή σε κανέναν.