HEAVEN #1855 To Mualo Ksexnaei

HEAVEN #1855 Το Μυαλό Ξεχνάει 3 Δεκεμβρίου, 2005

Ο Θεός είπε:

Πώς είναι η αίσθηση όταν αισθάνεστε κοντά Μου;

Αν μερικές φορές αισθάνεστε πολύ μακριά Μου, θα υπάρχουν και κάποιες φορές που θα αισθάνεστε πιο κοντά. Όπως τώρα, πώς Εμείς, εσείς κι Εγώ, μπορούμε να συζητάμε, και πώς Εμείς μπορούμε να είμαστε σιωπηροί.

Πώς αισθάνεστε όταν νιώθετε το φως Μου επάνω σας; Πώς αισθάνεστε όταν συνειδητοποιείτε ότι περπατάτε μέσα στο φως Μου; Πώς αισθάνεστε όταν νιώθετε την αγάπη Μου; Πώς αισθάνεστε όταν νιώθετε την αγάπη σας για Εμένα;

Έχουμε μία ιδιαίτερη αγάπη, εσείς κι Εγώ. Εγώ είμαι ο Πατέρας σας, και Εγώ κρατάω το καλό σας στην καρδιά Μου. Είναι στην φύση Μου να συσσωρεύω χαρά επάνω σας και να σας κοιτάω να χαμογελάτε.
Θα χαμογελάσετε για Εμένα σήμερα;

Σας αγαπάω είτε χαμογελάτε είτε κλαίτε επειδή, φυσικά, βλέπω πέρα από το γέλιο και πέρα από τα δάκρυα. Πόσο κοντά είναι τα δάκρυά σας και το γέλιο σας. Μερικές φορές, δεν ξεχωρίζουν το ένα απ’τ’άλλο. Αλλά, φυσικά, είναι το φως σας που συγχωνεύεται με το δικό Μου το οποίο τραβάει την προσοχή Μου. Το χρυσαφένιο φως Μας σκουπίζει τα δάκρυά σας. Η θέρμη των καρδιών Μας τα στεγνώνει. Η αγάπη τα ξεπλένει όλα.

Είναι το σώμα που κλαίει, αγαπημένοι. Το μυαλό σας έχει πει στο σώμα ότι υπάρχει λόγος για δάκρυα. Το μυαλό σας ήταν ανίκανο να σας μιλήσει διαφορετικά, το φτωχό, ξεγελασμένο μυαλό σας. Το μυαλό σας νομίζει ότι υπάρχουν περιστασιακές περιστάσεις για χαρά, αλλά ότι η χαρά θα υπάρχει μερικές φορές, όχι όμως πάντα. Το μυαλό σας δεν μπορεί να το χωρέσει στο κεφάλι του ότι η αγάπη υπάρχει πάντα, και ότι η αγάπη δεν μπορεί να διαχωριστεί από τη χαρά.

Το μυαλό που πιστεύει ή στο ένα ή στο άλλο ή πιστεύει στη χαρά αλλά μόνο σε περιορισμένες ποσότητες γιατί έχει πείσει τον εαυτό του να πιστεύει πως για ο,τιδήποτε μπορεί να υπάρχει, υπάρχει και το αντίθετό του επίσης. Το μυαλό έχει πειστεί γι’αυτό, και έχει πείσει εσάς, τον κάτοικο ενός σώματος πάνω στη Γη. Το μυαλό ξεχνάει ότι πρέπει να σας υπακούει, ότι πρέπει να σας βοηθάει παρά να σας οδηγεί σε ψεύτικα, κατηφορικά μονοπάτια. Η λογική μπορεί να σας πάει μόνο μέχρι εκεί. Δεν μπορεί να σας πάει αρκετά μακριά. Δεν σας έχει πάει σε πράσινα λιβάδια.

Το μυαλό είναι πολύ καλό για μερικά πράγματα, αλλά όχι για κάποια άλλα. Η καρδιά , η οποία έχει υποτιμηθεί, ξεπερνάει κατά πολύ το μυαλό. Η καρδιά περικλείει ενώ το μυαλό χωρίζει. Το μυαλό δε γνωρίζει πώς να δεχτεί την Ενότητα ενώ η Ενότητα είναι αυτό που η καρδιά γνωρίζει. Και όμως το μυαλό ακούγεται περισσότερο από την καρδιά, και είναι η καρδιά που λέει την Αλήθεια. Η χαρούμενη καρδιά λέει την Αλήθεια, η καρδιά που δεν έχει πειστεί ακόμα από το πειστικό μυαλό.

Μιλάω στην καρδιά σας, το καταλαβαίνετε αυτό. Μπροστά στην καρδιά σας, το μυαλό σας είναι ένα ασήμαντο πραγματάκι. Και όμως προσπαθώ να καλμάρω το μυαλό σας. Χρειάζεται πολύ καλμάρισμα. Έφευγε προς τόσες πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα, προσπαθώντας να ανακαλύψει ανόμοια πράγματα. Και όταν το μυαλό συνταιριάζει τα πράγματα, βάζει στην άκρη την ομοιότητα σαν ένα ζευγάρι κάλτσες μέσα σ’ένα συρτάρι, ενδιαφέρον, ωραίο, αλλά προς το παρόν χωρίς κανένα επιπλέον ενδιαφέρον. Το μυαλό φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο σε αυτό που δεν φαίνεται να ταιριάζει.

Όμως, αυτό αλλάζει, αγαπημένοι. Το μυαλό σας θα αρχίσει να ακολουθεί την καρδιά σας, Το μυαλό θα αρχίσει να ενδιαφέρεται περισσότερο για την Ενότητα. Θα γίνει σαν δήμαρχος που τελεί γάμους. Θα μοιάζει λιγότερο με Σέρλοκ Χόμς που κρατάει το μεγεθυντικό φακό. Το μυαλό θα μοιάζει περισσότερο με μία αμερόληπτη κάμερα. Θα τραβάει περισσότερες φωτογραφίες που δείχνουν αγάπη, και αυτό δεν θα είναι έκπληξη. Η αγάπη πρωταγωνιστεί, και το μυαλό θα το γνωρίζει και θα υποκλίνεται αναλόγως.