HEAVEN #1877 Thumh8eite

HEAVEN #1877 Θυμηθείτε 25 Δεκέμβρη, 2005

Ο Θεός είπε:

Αυτή είναι μία ημέρα ανανέωσης. Ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού είναι για να θυμηθείτε τη δική σας γέννηση. Φανταστείτε πώς η δική σας γέννηση πάνω στη Γη γιορτάστηκε στον Παράδεισο. Φανταστείτε τη χαρά Μου που ήρθατε στη Γη για να δυναμώσετε το δεσμό ανάμεσα στον Παράδεισο και τη Γη. Βάζω την πίστη Μου εντός σας, και τη βάζω ακίνητη.

Ο Χριστός τήρησε το θέλημά Μου παρά το θέλημα του κόσμου. Άκουσε το εσωτερικό του χτυποκάρδι και συντόνισε τη ζωή του στο ρυθμό του. Δεν σκόνταψε μες στη ζωή. Δεν τρέκλισε. Τη διέσχισε με μεγάλα βήματα. Το έδαφος στο οποίο βάδισε, δεν ήταν πάντοτε ασφαλές, αλλά ήταν ασφαλής μαζί Μου.

Η διαφορά ανάμεσα στον Χριστό και σ’εσάς δεν είναι τόσο μεγάλη όσο πιστεύετε. Απλώς άκουγε τον χτύπο της καρδιάς Μου και τον εμπιστευότανε. Δεν αρνήθηκε τη γέννησή του/ Δεν αρνήθηκε τον Πατέρα του. Έζησε «Το θέλημά Σου, όχι το δικό μου, ω Κύριε», μόνο που το δικό του θέλημα ήταν δικό Μου. Ακολούθησε το δικό του μονοπάτι, και σας έβαζε να ακολουθήσετε το δικό σας, πράγμα που σημαίνει, ότι σας έβαζε να ακολουθήσετε Εμένα. Αυτό ήταν η μαστοριά του.

Όταν το μωρό Ιησούς γεννήθηκε, άκουσε τον ψίθυρό Μου μέσα στο αυτί του.

Στη γέννησή σας, ψιθύρισα μες στο αυτί σας επίσης, και οι πιθανότητες είναι, ότι το έχετε ξεχάσει. Ακούστε τώρα. Θυμηθείτε τον ψίθυρο, και αγκαλιάστε τον τώρα. Ο τρόπος να μιμηθείτε τον Χριστό είναι να ακολουθήσετε τον δικό σας ψίθυρο. Δε μιμείστε το Χριστό στην επιφάνεια. Μιμείστε τον Χριστό εντός. Ναι, έχετε να ακολουθήσετε το θεϊκό μονοπάτι του Χριστού, ωστόσο είναι το δικό σας θεϊκό μονοπάτι. Δεν φοράτε λευκούς χιτώνες.

Από το ένα βήμα στο άλλο, ήμουν ο Πολικός Αστέρας του Χριστού. Δε μελετούσε προσεκτικά ούτε στοχαζόταν το κάθε βήμα. Δεν είχε χάρτη. Απλώς Με ακολουθούσε, καθώς ήμουν γραμμένος στην καρδιά του. Δεν έβαζε άλλους Θεούς μπροστά Μου. Είχε Εμένα. Η σύνδεση μεταξύ μας ήταν στενή.

Όταν λέω ότι το θέλημά μου έγινε το θέλημα του Χριστού, εννοώ ότι δεν είχε άλλο θέλημα. Δεν έσπρωχνε για μια θέση. Δε σκεφτόταν ότι το φως ενός σπίρτου ήταν ίσο με τον Ήλιο. Δε σκεφτόταν τις προτιμήσεις του. Δε σύγκρινε τις δικές του με τις δικές Μου. Δεχόταν την θεωρία του Ενός. Δεχόταν την Ένωσή Μας, και δεχόταν την Ένωση της ζωής. Τα λόγια του ήταν δικά Μου. Η ματιά του ήταν δική Μου.

Εάν ο Χριστός δεν μπορούσε να αρθρώσει ούτε μια λέξη, παρ’όλ’αυτά θα μιλούσε για Εμένα. Η Ύπαρξή του θα μιλούσε για Μένα. Γνώριζε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι βρισκόταν στην παρουσία Μου, και έτσι ήταν η παρουσία Μου που έδινε. Ευλόγησε τον κόσμο περπατώντας μέσα του. Βάδιζε μέσα στον κόσμο, και γνώριζε εκ μέρους Ποιου βάδιζε. Γνώριζε Ποιου αγγελιοφόρος ήταν. Γνώριζε ότι ο σκοπός του ήταν δικός Μου, και Με ανήγγειλε στον κόσμο. Μ’αυτόν τον τρόπο, έδωσε Εμένα, ο Οποίος είχα ήδη δοθεί, στον κόσμο. Σίγουρα, έδωσα τον υιό Μου στον κόσμο, αλλά το κλειδί βρισκόταν στο ότι έδινε Εμένα σε εσάς. Σας έδωσα στον κόσμο έτσι όπως έδωσα τον χριστό, μη σκεφτείτε ότι δεν το έκανα.

Η καρδιά του Χριστού τραγούδησε ένα τραγούδι της αγάπης. Η μελωδία τον διαπερνούσε τόσο βαθιά που δεν γνώριζε άλλο τραγούδι. Αγαπημένοι, θα σας έκανε να τραγουδήσετε τώρα. Θα σας έβαζε να τραγουδήσετε μαζί του. Θα σας έβαζε να ζήσετε από την πληρότητα της καρδιάς σας. Θα σας έβαζε να πάρετε την δάδα του και να Με αποκαλύψετε στον κόσμο. Αυτός, όπως κι Εγώ, θα σας ζητούσα να είστε ένας απλός αγγελιαφόρος που παραδίδει την αγάπη Μου με χαρά.