HEAVEN #1845 Τη Στιγμή Της Αφύπνισής Σας 23 Νοέμβρη, 2005
Ο Θεός είπε :
Τι λέξεις φαντάζεστε πως θα σας ζητούσα να πείτε τη στιγμή που ξυπνάτε από τον ύπνο αυτό το πρωινό της ζωής σας ; Ποια απλή σκέψη θα σας ζητούσα να σκεφτείτε; Τι ορό θα σας έδινα για να γεμίσει τις φλέβες σας; Τι παρόρμηση θα σας έδινα να κυλήσει μέσα στο DNA σας ;
Όταν ξυπνάτε το πρωί, αφήστε αυτά τα όμορφα λόγια να διαπεράσουν το κεφάλι σας : «Καλημέρα, Ω Κύριε, Είμαι στην Παρουσία σου.»
«Καλημέρα, Ω Κύριε, Είμαι στην Παρουσία Σου.» Αυτό είναι όλο. Μ’αυτόν τον τρόπο ανεβαίνετε τη σκάλα προς Εμένα. Μετακινείτε τον εαυτό σας προς Εμένα. Κρατάτε κάποια από την επίγνωση που αναγνωρίσατε κατά τη διάρκεια της νυχτερινής ώρας που ονομάζεται ύπνο.
Σας λέω να πείτε : «Καλημέρα, Ω Κύριε, Είμαι στην Παρουσία Σου.» Δε σας λέω να ξυπνήσετε και να πείτε : «Ω Θεέ, Έλα σ’Εμένα». Λέγοντας αυτό, θα παραβλέπατε την Πραγματικότητα ότι Εγώ Είμαι πάντα παρών.
Εάν πείτε : « Ω Κύριε, Σε χρειάζομαι,» επιβεβαιώνετε τη λανθασμένη σας αίσθηση ότι ήμουν απών. Έτσι, θα Με περιμένετε αντί να Με συνειδητοποιείτε, και έτσι θα παραβλέπετε τη μεγάλη χαρά του να μετακινηθείτε προς Εμένα, παρότι η μετακίνηση είναι μόνο στη συνειδητότητα. Κάντε το φανταστικό βήμα του να εισέλθετε στην Παρουσία Μου. Μέσω της φαντασίας είναι ο μόνος δρόμος που μπορείτε να κάνετε ένα βήμα προς Εμένα.
Βυθισμένοι ο ένας μέσα στον άλλον όπως Είμαστε, πώς μπορεί καθένας από Μας να κάνει πραγματικά ένα βήμα πιο κοντά; Μπορεί το Ένα να έρθει πιο κοντά στο Ένα;
Όταν Εμείς Είμαστε Ένα, τι μπορεί να προστεθεί; Πού μπορείτε να πάτε; Είθε να μπορούσατε να πιστέψετε. Είθε να μπορούσατε να διατηρήσετε τη γνώση συνειδητά μαζί σας πάντα. Είθε να μπορούσατε να ξεχάσετε την εξουθενωτική σκέψη ότι Εμείς έχουμε υπάρξει ο,τιδήποτε άλλο εκτός από ενωμένοι, εκτός από αυτό που Είμαστε ακριβώς τώρα, εκτός από Ένα Φως που λάμπει δυνατά. Σίγουρα ξέρετε πώς λαχταρά και καίγεται η καρδιά Μου για να συνδεθεί στενά η καρδιά σας με τη δική Μου, τόσο στενά που να γνωρίζετε μόνο την απλή Μας ένωση σε Ένα, τόσο στενά που να είναι αδύνατο να σκεφτείτε τον όποιο διαχωρισμό, σαν προγενέστερη ή μεταγενέστερη σκέψη, αδύνατο να τον συλλάβετε καν σαν ιδέα, αδύνατο να τον συλλάβετε ακόμα και μες στον παραλογισμό.
Ξυπνήστε το πρωί και πείτε: «Καλημέρα, Ω Κύριε, Είμαι στην Παρουσία Σου», και θα λέτε την Αλήθεια όσο πιο κοντά μπορούν τα λόγια να φτάσουν. Θα αναγνωρίζετε ότι αυτό είναι ένα καλό πρωινό, και ότι είστε μαζί Μου όπως Εγώ Είμαι μαζί σας. Τότε τα όρια συγχέονται, όπως πρέπει να συγχέονται, και εσείς και Εγώ σηκωνόμαστε από το κρεβάτι σαν Ένα. Είμαστε Μαζί. Είμαστε σε ιερή αγάπη. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, και αυτό είναι το μόνο που υπάρχει. Τώρα πείτε : «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ.» Και τότε θα έχετε κατακτήσει το παλάτι που βρισκόταν από την αρχή εκεί που ζούσατε .Θα έχετε κατακτήσει την ίδια σας την καρδιά.
Είμαι πάντοτε ξύπνιος, και το κάλεσμά Μου είναι : «Αγαπημένοι, ελάτε σ’Εμένα. Θυμηθείτε Με. Θυμηθείτε Ποιος και Πού ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ.» Δε λέω, «Αγαπημένοι, περιμένετέ Με.» Δε λέω, «Αγαπημένοι, Είμαι στο δρόμο». Όχι, Εγώ λέω : «Είμαι εδώ». Λέω : Είμαι εδώ, αντιληφθείτε Με.»
Ποιος είναι Αυτός που μιλάει; Ποιος είναι Αυτός που λέει : «Είμαι εδώ». Ποιος είναι Αυτός που λέει: «Ελάτε σ’Εμένα». Ποιος είναι Αυτός που ακούει; Ποιος είναι Αυτός που ακούει τον Εαυτό του;
Πείτε «Εγώ» με κεφαλαία. Αυτό είναι διαφορετικό από το μου,μου,μου. Ο ήχος «μου» συμπιέζει τα χείλη. Αλλά το «Εγώ» δεν είναι εγωισμός. Το «Εγώ» είναι επίγνωση. Είναι ένα φωνήεν. Δεν είναι ένα μούγκρισμα. Είναι ένα κάλεσμα προς τον εαυτό σας. Αφήστε το φωνήεν να ηχήσει απαλά από το λαιμό σας ελαφριά σαν τον αέρα, το στόμα σας τόσο ανοιχτό σαν ένα μεγάφωνο, και έτσι ο ήχος που κάνετε, αντηχεί μέσα στον κόσμο και στο σύμπαν, τόξα και τόξα δόνησης, και ο ήχος «εσύ», ο οποίος βγαίνει μέσα από κλειστά χείλη, δεν θα είναι ευχαρίστησή σας να τον κάνετε ή να τον έχετε σα σκέψη. Το «Εγώ» θα υπάρχει, και η ιδέα του «εσύ» δεν θα υπάρχει καν, και έτσι, η φανταστική συγχώνευση στο Ένα θα είναι πλήρης.
Μετάφραση : Μαρία Θεοδώρου
HeavenlettersT
Copyright@ 11-23-05