HEAVEN #1782 Paradeisos kai Gh

HEAVEN #1782 Παράδεισος και Γη 21 Σεπτέμβρη, 2005

Ο Θεός είπε:

Κανείς δε ζει για τον εαυτό του μόνο. Κανείς δεν προσεύχεται για τον εαυτό του μόνο. Κανείς δε ζει μόνος του. Η μοναξιά είναι μια εσφαλμένη ιδέα. Δεν είστε ποτέ μόνοι σας. Στη μέση μιας ερήμου, δεν είστε μόνοι. Τίποτα δεν είναι μόνο του. Νομίζεις ότι είναι κανένα αστέρι μόνο του; Οποιαδήποτε υλική απόσταση και να υπάρχει, υπάρχει ένα πεδίο ύπαρξης όπου η απόσταση δεν είναι καν σκέψη, πόσο μάλλον Πραγματικότητα.

Μπορείτε να φανταστείτε ο,τιδήποτε θέλετε. Τώρα λοιπόν αρχίστε να φαντάζεστε τη συντροφιά που θέλετε. Αρχίστε να φαντάζεστε πως όλα σας τα όνειρα εκπληρώθηκαν. Αρχίστε να φαντάζεστε κάθε υπέροχο πράγμα που μπορείτε να σκεφτείτε, και θα έρθετε πιο κοντά στην Πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα είναι αυτό που ψάχνατε. Ονομάσατε τον ανοιχτό κόσμο πραγματικότητα, αλλά αυτό δεν την κάνει τέτοια. Διευρύνετε τον ορισμό σας για την Πραγματικότητα, και θα βρεθείτε περικυκλωμένοι από αυτήν. Θα βρείτε την Πραγματικότητα σε κάθε στροφή. Θα χορέψετε μαζί της, και θα χορέψει μαζί σας.

Είμαι η Πραγματικότητα, αγαπημένοι. Είμαι το Πραγματικό. Είμαι το βήμα χορού που ψάχνατε. Ελάτε χορέψτε μαζί Μου τώρα. Θα στριφογυρίσουμε στην αίθουσα χορού της ζωής. Θα πηδήξουμε και θα καθίσουμε πάνω σε κάθε αστέρι. Θα καθίσουμε νωχελικά στην αγκαλιά του Φεγγαριού. Θα βουτήξουμε μες στις ακτίνες του Ήλιου και θα φωτιστούμε από δυνατό φως. Θα αναδυθούμε από τη Γη και θα φτάσουμε στον Παράδεισο. Θα ανακατέψουμε τον Παράδεισο και τη Γη μέχρι να αναμιχθούν. Καμία ραφή δεν θα φαίνεται. Μόνο ο Παράδεισος θα είναι γνωστός. Η Γη θα γίνει μία σκέψη που στριφογυρίζει.

Η ζωή στη Γη, όπως τη γνωρίζετε, είναι ένα μεγάλο άλμα της φαντασίας. Είναι ένα μεγάλο άλμα που θα σας πάρει έξω από τον Παράδεισο, ιδίως όταν, όλη την ώρα, θα μπορούσατε να φέρετε τον Παράδεισο μαζί σας. Στην πραγματικότητα, έχετε φέρει τον Παράδεισο μαζί σας, αλλά τον χώσατε μέσα σε μία γωνιά της καρδιάς σας και τον ξεχάσατε, έτσι όπως μερικές φορές έχετε ξεχάσει ένα δολάριο μέσα στην τσέπη σας και, μια άλλη μέρα, εκπλήσσεστε που το βρίσκετε. Ήταν εκεί - το βάλατε εκεί – και όμως μένετε έκπληκτοι. Ο Παράδεισος είναι ένα δώρο που τυλίξατε και πήρατε μαζί σας, και ξεχάσατε. Και όταν το μάτι σας φευγαλέα βλέπει σημάδια του, εκπλήσσεστε και εγκαρδιώνεστε και όμως αμέσως αρχίζετε να φοβάστε για την απώλειά του.

Μία φευγαλέα ματιά του Παράδεισου είναι αρκετό για να σας μεταφέρει. Είναι το μόνο που σας μετάφερε ποτέ. Η ζωή στη Γη δε σας μεταφέρει. Η ζωή στη Γη είναι μόνο το αποτέλεσμα έτσι όπως το βλέπετε. Τα πόδια σας ξεκουράζονται πάνω σ'αυτή, και κάποιες φορές και το κεφάλι σας, κι όμως είναι κάτι άλλο που κρατάει τη ζωή και επομένως και εσάς στην επιφάνεια. Η Γη είναι κρεμασμένη. Περιστρέφεται στην καθορισμένη τροχιά της. Ποιος την καθόρισε; Ποιος στροβίλισε πρώτος τη Γη και την έβαλε σε κίνηση; Τι την κάνει να στριφογυρνάει ακόμα;

Ποιος της έδωσε τον ήλιο και τις άλλες πλανητικές βοήθειες; Ποιος της έδωσε νύχτα και μέρα; Ποιος της έδωσε τα ρεύματα του ωκεανού; Ποιος της έδωσε εσάς;

Ο Παράδεισος είναι το μόνο βασίλειο που υπάρχει. Όλα τα άλλα είναι σκίτσα του Παράδεισου. Ο Παράδεισος σάς πέταξε τους μαρκαδόρους με τους οποίους θα ζωγραφίσετε τον Παράδεισο ενώ φαντάζεστε ότι είστε πάνω στη Γη. Η φαντασία σας είναι θεαματική. Θα πιστεύατε τα πάντα. Τα πιστεύετε, έτσι δεν είναι;

Τώρα πιστέψτε ότι είστε γεννημένοι στον Παράδεισο. Πιστέψτε ότι βρεθήκατε σε ένα δωμάτιο που λέγεται Γη. Πιστέψτε ότι υπάρχουν και άλλα δωμάτια. Πιστέψτε ότι η Γη είναι ένα μικρό δωμάτιο, περίπου σαν έναν διάδρομο τον οποίο διασχίζετε, περίπου σα μία θέα που βλέπετε από ένα παράθυρο του Παράδεισου, περίπου σαν έναν λαμπερό καθρέφτη που κρέμεται αππ'τον τοίχο, περίπου σαν την εικόνα που βλέπετε στον καθρέφτη, περίπου σα μία γρήγορη ματιά, περίπου σα μία βιαστική ζωγραφιά που κάνατε, περίπου σαν φανταστικές πτήσεις, ένα όνειρο της μιας στιγμής μόνο, από το οποίο θα ξυπνήσετε. Θα ξυπνήσετε, αγαπημένοι.