CENNET#1971 Yürekler Kapattığında Kendilerini Nisan 15, 2006
Tanrı dedi ki:
Biri kalbini size kapatmış göründüğünde dert etmeyin bunu. Bazen kapatır kalplerini bazıları, sanki mevcutmuşcasına kepenkleri indirir, sizi de dışarıda bırakırlar. O vakit kabul edemezler sizin güneşinizin ışığını. Üzerinizde kaç yorgan, kaç battaniye olursa olsun tıpkı kimi vakit yatakta titrediğiniz gibi onların da bir süreliğine yürekleri ısınamamaktadır sadece. Böylelikle yürekleri sevgiden uzaklaşıp çeker, büzüşür onların.
Trigonometriyi anlamak veya bir gerecin kurulumunu izah eden direktifleri izlemek için bazen konsantre olmakta, odaklanmakta nasıl da zorlanmış olduğunuzu hatırlayın. Herhangi bir yüreğin sevgiye odaklanamayışı da tıpkı böyledir. Onların yürekleri kabuğunda ilerleyen ve kendini dış dünyadan soyutlayan bir kaplumbağaya dönüşür. Ya da yürekleri, kırılgan kabuğunda saklanan bir salyangoza dönüşür. Kısa bir süre için ya da uzun bir zaman için mühürlenmiştir yürekleri. Onların kalplerinin mühürlenmiş olması sizin de kendinizinkini kapatmanız gerektiği anlamına gelmez. Sadece onlarınkine saygı göstermeniz gerekmektedir.
Böylesi zamanlarda yüreğinizdeki sevgi, kalplerini kapatmaları için diğerlerine müsaade edecek denli çok olmalıdır. Belki çok uzun süre güneşe maruz kalmışlardır dışarıda. Belki de bir yara bandı vardır kalplerinin üzerinde. Belki derin bir nefes alıyorlardır. Belki de yapabildiklerinin en iyisini yapıyorlardır.
Bu, hiçbir şeyi kişisel olarak algılamamanızın önemine işaret etmektedir. Hatta kişisel dahi olsa size özel bir durum olarak algılayamazsınız bunu. Eğer böyle algılarsanız da siz gücenip incinirsiniz. Eğer kişisel olarak algılamazsanız bu durumu o vakit gücenip incinmezsiniz. Şevkat, birinin görünüşteki kalpsizliğini kişisel olarak algılamamaktan kaynak bulur. Tarihteki o aydınlanmış, nice aziz şifacılar yaraları, hastalıkları kabahat olarak görselerdi nasıl iyileştirebilirlerdi onları? Eğer bir başkasınınki kanadığı için kanıyorsa yüreğiniz kendi yaralarınızı sararken o vakit, ne kadar şefkat gösterebilirsiniz ki bir diğerine?
Birileri yüreğinizin arenasında geri çekilmek zorunda kaldığında kutsayın onları. Şifa bulmaktadır onlar. Sadece sizin olmasını istediğinizden daha farklı bir şekilde şifa bulmaktadır onlar. Budur olan bitenin tümü.
Ve şayet birileri ayırmak isterse kendilerini sizden sizin düşündüğünüz şekilde düşünme mecburiyetleri yoktur onların. Özgürdürler kendilerini geriye çekmede ve siz de incinmiş olmakta özgür olduğunuz denli özgürsünüzdür bundan gocunmamakta. Sevdiklerim, yara almak soğukalgınlığı kapmak gibi bir şey değildir.
Bazen size bahşedilmiş bir sevgi olarak algıladığınız şey etrafta hoplayıp zıplayan ele avuca gelmez bir kurbağa gibidir.
Birinin kişisel sevgisinin size erişmesinden mutluluk duyabilir misiniz biraz? Bunun beraberinizde kalmamasından üzüntü duyabilirsiniz ve lakin onun sizden ayrılmasının yasını tutmanız da gerekmez. Ayrılan bir şey ayrılmıştır artık ve tutsak kılamazsınız onu. Siz de zaten özgürsünüzdür. Ölçüt kılınmış belirli kriterler işe yaramazlar artık ve böylelikle yeni hudutlara gereksinim duyarsınız veya iyisi mi bunların hiç birine.
Özgürlükten yoksun bir sevgi, sevgi değildir asla. Esir bir sevgi, sevgi değildir. Kimse boçlu değildir size. Hiç kimse. Dünyadaki hiç kimse borçlu değildir size. Sadece Ben borçluyum size, sadece sizi sevmek ve beraberinizde olmak üzere. Kendime borçluyum Ben. Sizin uzağınızda kalmak aklımdan bile geçirebileceğim bir düşünce değil. Benim tahayyülümün ötesinde bir şey bu. Şayet Ben sevgiysem eğer, sevgiyim Ben, ki sevgiden başka hiçbirşey değilim Ben. Hercailiği, vefasızlığı bilmem Ben. Değişken ruh hallerinin Tanrısı değilim Ben. Sevginin Tanrısıyım ve yok, olabileceğim başka bir şey. Ve Cennetteyken nasıl daha başka bir şey düşünebilirim ki? Ne olduğumu biliyorum Ben. Sahip olmanız gereken tek sevgi Benimkisidir ve buna sahipsiniz sevdiklerim, buna sahipsiniz.
Çeviren: Engin Zeyno Vural