CENNET#1902 Anımsanmış bir Sevgi Şubat 5, 2006
Tanrı dedi ki:
Hüzün sizi ele geçirdiğinde, bırakın onu. Vedalardan hoşlanmıyorsunuz. Hayat kucaklaşmalar, selamlaşmalar kadar vedalardan da oluşur. Geçmiş kayıp gidiyor ve siz ona her gün hoşcakal diyorsunuz. Bağımlılığınıza da hoşcakal deyin.
Zamanın akıp gidişinin yasını tutuyorsunuz, sevdiklerim. Bedenlerini bırakıp giderek sizleri fiziksel mevcudiyetlerinden yoksun bırakan sevdiklerinizin yasını tutuyorsunuz. Zaman akarken, daha başka sevdiklerinizin de dünyadan ayrılma sıraları geliyor ve siz yüreğinizde bir tane daha hıçkırıkla kalıyorsunuz.
Velakin bu ağlayış çoktan gidenler içindir de. Onlar şimdi sadece bir isimden ibaret olabilirler deneyin başarabildiğiniz denli, bundan ve yüreğinizde onlar için duyduğunuz ısrarcı ızdıraptan başka bir yol bulamazsınız. Dünya onları kapsamıyordur artık. Onlar sizin dünyevi yaşamınızdan ayrıldılar ve şimdi de hatıralarınızdan ayrılıyorlar. Şöyle ki, artık onları nasıl göreceğinizi bilmiyorsunuz. Düşünce de bile olsa ellerini nasıl tutacağınızı bilmiyorsunuz. Onların varlığı sizin beş duyunuzu terketti ve başka bir kayıp dalgası olarak algıladığınız bu durum için ağlıyorsunuz.
Görünüşte sizi arkada bırakmış olan sevdiklerinize bundan böyle ne diyeceğinizi bilemiyorsunuz. Siz değişirken onlar aynı kalıyorlar. Sizi artık tanıyamayacaklarından dahi korkuyorsunuz. O vakitler gençtiniz, belki onlar da yaşlı ve bu son vedadan sonra onlar yaşlanmadılar hiç, son olarak onların gözlerine baktığınız, sizin ve onların sevgisi buluştuğundan beri.
Ve siz hala onların vefatlerinin yasını tutuyorsunuz. Onlar yıllar önce gittiler ve siz hala yas tutuyorsunuz ve siz hala yeniden bir araya gelmenin özlemini çekiyorsunuz. Maddeselliğin yasını tutuyorsunuz, sevdiklerim, ve zamanın yasını tutuyorsunuz, hatta zamanın hakiki olmadığını gayet iyi bilerek. Zihniniz yüreğinizden daha iyi bildiğinde tek bir zaman vardır burada. Zihniniz ölümün varolmadığını kavrayabilir lakin yüreğiniz için henüz erkendir, henüz erkendir. Yüreğiniz pek kabul etmez. Karışıklık yaşayan yüreğinizdir şimdi. Yüreğiniz unutamadığı sevgisinden ayrılamayıp kendini tümüyle yoksun kalmış hissederken zihniniz metindir.
Sevinin, yüreğinizde kaldığı için sevdiğiniz. Eğer zorundaysanız da üzülün, yüreğinizi ayağa kaldıran bu şey üzerine. Üzülün eğer üzülmek size mutluluk veriyorsa. Yitirmiş olduğunuz sevdiğinizin kapıdan girip sizi kucaklamasını dileyebilirsiniz ve lakin her şeye rağmen onlar sizin yüreklerinizdedir, sevdiklerim. Hiçbir zaman yüreğinizi terk etmediler. Ve hiçbir zaman sizi terk etmediler.
Onlar yas tutmaktan daha iyisini bilirler. Yas tutmak acı-tatlı bir sevgidir, onların size olan sevgisi ise tamamen tatlıdır. Onların mazi kavramları yoktur artık ve yalnızca sevgileri kalır geride. Yüreğinizi size olan sevgileri ile doldururlar. Size verdikleri tüm sevgi, size ifade ettikleri her şey tamamen doldururur yüreğinizi. Onlar buradayken onları özlemekten vazgeçmeyi, bir gün onların yasını tutmaya tercih edeceğinizi tahayyül etmek zordur. Ve lakin budur yaptığınız.
Sevdiklerim, bağımlılığınızdan başka vazgeçilecek bir şey yoktur. Sevgi başka şeydir bağımlılık başka bir şey. Sevginin tüm kuşlarını özgür bırakın. Gerçekte, yüreğinizin uzağı yoktur. Özgür kılınmış sevgi yüreğinizi boş bırakmaz. Özgür kılın fiziksel bedenlerini bırakarak maddesel dünyadan ayrılanların hepsini. Onları yüreğinizdeki alıkoyma eğiliminden özgür kılın ve sevgilerini muhafaza edin.
Sevgi için yas tutulur mu hiç? Yalnızca, sevginin beden vasıtasıyla gelip gittiğini düşünürseniz ancak. Sevgi değildir yüreğinizi inciten. Sevginin bedenin beraberinde çıkıp gittiğine olan inanç acıtır yüreğinizi. Lakin yüreğinizin incindiği de bir diğer yanılsamadır. Bırakın bu yanılsama da bedenin kalması ya da geri dönmesi gerektiğini söyleyen illüzyon ile beraber çekip gitsin.
Sevgi yüreğinize can verir ve yüreğinizdeki ayrılış illüzyonuna şifa getirir. Ayrılma, bölünme yoktur. Veda yoktur. Sevgi buradadır ve sevdikleriniz de sizi severek buradadırlar. Şimdi silebilirsiniz gözyaşlarınızı.
Çeviren: Engin Zeyno Vural