HEMEL Als de Sterren #1758 28 augustus 2005
God zei
Is het niet opmerkelijk dat Ik meer vertrouwen in jou heb dan jij in Mij? Mijn vertrouwen in jou is meer dan vertrouwen. Het is weten. Het kost Mij geen moeite. Ik hou vertrouwen in jou. Mijn geloof in jou is buiten kijf. Ik hoef er niet over na te denken. Ik hoef er niet over te praten. Ik hoef er geen verhandeling over te schrijven. Net zoals de zon ís, is mijn vertrouwen in jou. Zoals de sterren, schijnt mijn vertrouwen in jou. Zoals de maan, reflecteert Mijn vertrouwen in jou.
Je zult je afvragen hoe dit zo kan zijn, want je hebt jezelf zó vaak teleurgesteld. Je vraagt je af waarom Ik niet teleurgesteld ben. Je vraagt je af hoe een God zoveel vertrouwen kan hebben in zo'n klein schepsel, een die zijn hoofd zo vaak tegen de muur stoot, tekeer gaat en jubelt, degene die, het mag gezegd worden, te weinig aandacht aan Mij schenkt.
Mijn geloof in jou, overschaduwt dat alles. Ik kijk niet met de ogen van de wereld. Ik kijk met Mijn ogen en wat Ik zie is heel goed. Ik heb jou geschapen en Ik laat jou Liefhebben. Ik ken de ingrediënten waarmee Ik jou maakte en Ik weet dat ze goed waren en van de hoogste kwaliteit. Ik weet véél beter als jij waar je hart naar uit gaat. Ik weet waar je toe in staat bent en Ik weet wat je zult gaan doen. Ik weet wie en wat je bent en Ik ken de waarheid over jou die jij niet weet. O, jij kunt zéggen dat je het weet maar je klungelt rond met twijfel.
Ik heb geen twijfel want Ik weet. Mijn vertrouwen in jou heb ik nooit betwijfeld. Het was nooit een onderwerp van gesprek. Als Ik naar jou kijk, zie Ik het Gouden Licht waar Ik je van gemaakt heb. Ik zie Mijzelf in jou gereflecteerd. Ik zie niets anders. Ik zoek niets anders en Ik zie niets anders. Ik zie puur Gouden Licht. En de blunders, druktemakerijen, koken van woede, zijn er niet in Mijn inzicht. Ik hoor jou ze aan Mij vertellen en Ik begrijp jouw onechte verzinsels maar Ik kijk daar niet naar. Mijn ogen kijken in die van jou en Ik weet wat Ik zie en ik weet wat er waard is om te zien. Dat wat het niet waard is om gezien te worden, kan Mijn aandacht niet trekken. Ik kan Mijn ogen niet van jullie afhouden, geliefden.
Ik heb jou in Mijn hart gesloten. Ik heb Mijn ogen op jou gericht. Waar anders zou Ik naar willen kijken dan naar jouw pure Licht? Dat Gouden Licht dat van jou uitstraalt is niet Mijn verbeelding. Ik word niet voor de gek gehouden. Jij bent het die jezelf voor de gek houd. Ik weet wat Ik zie en ik weet wat jij niet ziet. Zou je niet met Mij willen kijken? Je hebt de ogen om te zien. Van Licht naar Licht kijken Wij.
Dat Ik alomtegenwoordig ben, betekend dat Ik overal Ben. Er is niets anders te zien dan Mij en Mijn Licht. De zon is niets vergeleken met jou. De zon is niet machtiger. De zon is alleen meer afgestemd, dat is alles. De zon is afgestemd omdat het zichzelf niet afleidt. De zon weet dat het Licht is. Het weet hoe te schijnen. Het weet z'n Pad en volgt deze. Terwijl jullie, mijn geliefden, jezelf verbinden met verhaaltjes die je verteld en met gebeurtenissen, terwijl er maar één gebeurtenis is en dat ben jij en dat ben Ik en dat is Ons Licht, ineengestrengelt en voor altijd dansend.
Bomen groeien naar boven. Ze zoeken de zon. De wortels niet weerstaan, groeien bomen naar de Hemel. Zonnebloemen hebben hun naam goed gekozen. En jij bent een zonnebloem en jij bent de bloemen zoon of bloemen dochter van God. Jij bent de klimplant die zich kronkelt op weg naar de Hemel. Alles wat op Aarde groeit, beweegt zich naar het Licht van de Hemel. Wat kan het tij doen keren?
De bloemen en bomen en klimplanten twijfelen niet. Ze weten wat hen leven geeft en ze weten hoe daar naar toe te groeien. Wees als een bloem, in al zijn wijsheid. Kom, stijg naar de Hemel opdat je jezelf kunt onmoeten.