HEMEL #1759 Een Oppermachtig Wezen, 29 augustus 2005

God zei:

Andere mensen en jouw emoties laten jouw struikelen, toch ben jij degene die in een ratelende taxi zit die over de hobbelige wegen gaat. Ik voeg geen schuld aan jou toe of rechtvaardig ik een ander. Ik bedoel dat de macht die jij aan anderen geeft en de daar uit voortvloeiende emoties zijn wat jij een moeilijke tijd in het leven geven, soms zo erg, dat je bij voorkeur op een onbewoond eiland zou zitten met niemand om je heen. Toch, geliefden, als je de keus had, zou je liever samen zijn met mensen,
hoe lastig ze ook zijn, wat het ook kost.

En toch, samenwerking met andere mensen, hoeft niet ten koste te gaan van jou. Jij bent degene die van betalingen van jezelf trekt. Jij bent degene die verstoord raakt. Maar je bent niet bedoeld om een soep te zijn waar iemand maar in kan roeren zoals hij wilt, of kan, of doet.

Jij bent een Oppermachtig Wezen van je eigen leven. Jouw leven is niet wat er in gebeurt. Jouw leven is niet het tolgeld dat het leven neemt. Jouw leven is niet het verhaal ervan. Jouw leven ben jij en wat jij kiest. Het zou kunnen lijken dat jij drama over vrede hebt gekozen. Eigenlijk, ben je niet zeker over vrede, gelijk de manier je soms over de Hemel voelt. Als er geen intriges en drama was, wat zou jij dan doen? Het zou kunnen dat jij vrede met verveeldheid associeert, en dat je verveeldheid vreest.

Als er geen strijd of ongelegen gebeurtenissen waren, zouden er niet eens veel kranten zijn. Wat zou er zijn op het nieuws? Wat zou er gebeuren met soaps? Wat zou er gebeuren met de Tien Geboden wanneer ze niet nodig waren? Wat zou je doen zonder de ups en downs van innerlijke en uiterlijke onrust? Denk je dat jij makkelijk verloren zou zijn? Zeker, je zou gevonden worden.

Je zegt dat jij geen problemen wilt, en toch vind je het misschien leuk om je tanden er in te zetten. Je zeg dat je geen ego wilt, maar je vraagt je af hoe je zonder kunt. Zonder het, hoe zou je ooit waar kunnen zijn en iemand anders verkeerd?

Hoe zou een probleemloze wereld er uitzien? Zou iedereen het met elkaar eens zijn? Waarschijnlijk niet. Toch oneens zijn zou vrolijkheid brengen en geen tranen. Er zouden niet twee kanten zijn; er zou een kant zijn, net als een span paarden die een kar trekken. Misschien een paard zou een andere kant op willen, maar wat voor kant de paarden zouden gaan, ze zouden het samen trekken.

In het leven ben jij draden aan het afwikkelen. Iedereen is draden aan het afwikkelen, en de afgewikkelde draden gaan kruislings. Moeten de kruislingse draden in conflict zijn?

Precies als je een winkel binnengaat en iemand anders komt naar buiten, een van jullie moet aan de kant gaan voor de ander. Het neemt een halve seconde om hoffelijk te zijn. In een wereld van vrede, zijn goede manieren de regel. Hoffelijkheid zou niet geleerd worden, want waar zou grofheid leven als er geen angst is?

Je tijd hier op Aarde is kort. Beschouw de Aarde als een boot, en jij bent er op met anderen die ook op de boot zijn voor een overbrugging. Zelfs honderd jaren is weinig. Hoe dan ook, jij bent op de boot. Of het een kano of een luxueus schip, jij bent op een reis samen met anderen. Is het niet zo dat op Aarde jullie allemaal in de zelfde boot zitten?

Geliefden, jij hoeft de boottocht niet altijd te delen. Het is een tijdelijke time out. Maak dus de tocht zo comfortabel voor anderen als je kunt, net zoals zij dat voor jou doen, niet vanwege de regels of omdat het netjes is, maar wat anders zou je willen doen dan de boottocht voor iedereen leuk en makkelijk te maken?