HEAVEN #1812 Μόνο Αιωνιότητα 21 Οκτώβρη ,2006

Ο Θεός είπε :

Σα μέρος του να αφήσετε τη λογική της αιτίας και του αποτελέσματος, είναι απαραίτητο να αφήσετε την ανάγκη σας να κατανοήσετε τη ζωή και όλα τα ποικίλα περιστατικά της. Είναι το μυαλό που θέλει να κατανοήσει. Το μυαλό θέλει να συγκεντρώσει και να ταξινομήσει και να αρχειοθετήσει και να συναρμολογήσει τα πάντα όμορφα. Αυτός όμως δεν είναι τρόπος να ζείτε τη ζωή. Η ζωή δεν είναι πραγματικά δουλειά του μυαλού. Είναι πραγματικά αρκετό να ξέρετε ότι τα πάντα είναι συνδεδεμένα και διασυνδεδεμένα και έτσι συνδεδεμένα ώστε υπάρχει μόνο Ένα και συνεπώς δεν υπάρχει κανένα παζλ να λύσετε.

Το να αφήσετε το παρελθόν και το να αφήσετε την ανάγκη να κατανοήσετε το παρελθόν είναι προϋποθέσεις για επίγνωση της Αιωνιότητας. Αυτό που ονομάζετε παρόν είναι το ίδιο με την επίγνωση της Αιωνιότητας. Το παρόν δεν είναι μία απομονωμένη στιγμή. Αυτό που ονομάζετε παρόν είναι ένας κόσμος πολύ μεγαλύτερος από αυτόν. Όταν ταξινομείτε το χρόνο, η επίγνωσή σας είναι πάνω στο σχετικό, ή στα θραύσματά του. Όταν δεν ταξινομείτε τον χρόνο, η επίγνωσή σας είναι στην Αιωνιότητα. Όταν είστε στην Αιωνιότητα, ο χρόνος δεν είναι καν μες στην εξίσωση. Ο χρόνος δεν υφίσταται. Το είναι ανυψώνεται.

Ζείτε στην Αιωνιότητα είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι, γι’αυτό λοιπόν θέλω να κάνω αυτή τη διευκρίνιση. Το μόνο πράγμα που χρειάζεται είναι η επίγνωση της Αιωνιότητας. Σκεφτείτε το χρόνο σαν το αριστερό σας πόδι, και την Αιωνιότητα το δεξί. Όταν περπατάτε, μόνο ένα πόδι την φορά μπορεί να πατήσει στο έδαφος. Το να έχετε το σημείο εστίασης πάνω στον χρόνο ισούται με το να έχετε το σημείο εστίασης εκτός Αιωνιότητας. Όταν έχετε επίγνωση του ότι κολυμπάτε στην Αιωνιότητα, δεν έχετε επίγνωση του χρόνου. Δεν μπορείτε να είστε σε δυο άλογα ταυτόχρονα.

Μπορείτε να Με αποκαλείτε Αιωνιότητα αν θέλετε. Προσοχή στην Αιωνιότητα ή προσοχή στον Θεό – είστε στο ίδιο μέρος, ή στο ίδιο μη-υπάρχον μέρος, θα έλεγα. Ο χρόνος και ο χώρος είναι οι ίδιες ψευδαισθήσεις, και αμφότερα είναι περιορισμοί. Όλες οι ψευδαισθήσεις είναι περιοριστικές. Είστε περιορισμένοι στον χρόνο όπως είστε περιορισμένοι στον χώρο, και εσείς, που είστε απεριόριστοι, δε χρειάζεστε όρια.

Με Εμένα, όπως και με την Αιωνιότητα, δεν υπάρχουν διαχωρισμοί. Υπάρχει Ένα.
Δεν είναι καν ότι το Ένα επικρατεί, γιατί τι υπάρχει επί του οποίου να επικρατήσει; Το Ένα είναι αυτό που υπάρχει. Η αίσθηση του Ενός δεν κοιτάζει τη ζωή ούτε με τηλεσκόπιο ούτε και με μικροσκόπιο. Δεν υπάρχει ανάλυση όσον αφορά το Ένα. Το Ένα είναι. Η όποια ανάλυση διαλύει την επίγνωση του Ενός. Η ανάλυση και η επίγνωση είναι δύο διαφορετικές συχνότητες.

Όμως το να κατοικείτε στο Ένα έχει τη δική του αξία. Είστε πάνω στα ίχνη του Ενός. Ακολουθείτε το πέρασμά του. Σε κάποιο σημείο, θα κάνετε κάτι περισσότερο από το να το ακολουθείτε. Δεν θα υπάρχουν πια ίχνη να ακολουθήσετε. Θα είστε επί τόπου! Αλλά, φυσικά, δεν υπάρχει τόπος του Ενός, όπως δεν υπάρχουν ίχνη. Θα ήσασταν βυθισμένοι στο Ένα που έχετε τόσο απεγνωσμένα ψάξει. Όλη την ώρα ήταν δικό σας, αλλά εσείς έπρεπε να το ψάξετε. Τη στιγμή που σταματήσατε την ανάλυση, τη στιγμή που σταματήσατε να ψάχνετε τη συνειδητότητα, ήσασταν εκεί. Η ανακάλυψη έγινε!

Σε εκείνο το σημείο δεν έχετε καμία σκέψη ανακάλυψης, ωστόσο. Καμία σημαία δε σηκώνεται. Είστε εδώ απλώς, φαινομενικά στην κορυφή του κόσμου όταν δεν υπάρχει κόσμος για να’στε στην κορυφή του. Δεν υπήρχε πλέον κορυφή για να σκαρφαλώσετε, όπως δεν υπάρχει μέρος να πέσετε.
Η άφιξη είναι άφιξη, και όμως δεν είναι γνωστή σαν άφιξη, γιατί βρίσκεστε στην Αιωνιότητα. Δεν υπάρχει ούτε εντός ούτε εκτός λειτουργίας στην Αιωνιότητα. Δεν υπάρχει αναχώρηση ούτε άφιξη, παρά μόνο στην επίγνωσή σας. Και όμως, όταν έχετε επίγνωση της Αιωνιότητας, δεν υπάρχει τίποτα προς το οποίο να παραβάλετε την επίγνωση. Υπάρχει απλώς η Αιωνιότητα, και δεν έχει κανένα όνομα.

Μετάφραση : Μαρία Θεοδώρου
HeavenlettersT
Copyright@ October 21, 2006