CENNET#2027 MUTLULUK Mayıs 24, 2006

Sizi ne mutlu eder sevdiklerim. Sizi mutlu eden tüm olayların ve koşulların da ötesinde; Ben, Tanrı, muvaffak olduğum zaman mutlusunuzdur. Benim İradem ile aynı çizgide olduğunuz zaman mutlusunuzdur. Bunu farketmemiş olabilirsiniz lakin Benim için mutlu olursunuz. Siz mutlu olan “BEN”siniz ve dahası Benim İradem, Benim Arzum hayatiyet bulduğunda mutlu olursunuz.

Yeryüzünde Evrensel barış hakim olduğunda kendiniz için mutlu olacaksınız, komşularınız için, dünya için mutlu olacaksınız ancak hepsinden de öte Benim için, Benim namıma mutlu olacaksınız. Neşeyle Beni alkışlıyor olacaksınız: “Yaşasın Tanrım, yaptın bunu! Bravo! Yaşasın! İraden gerçek oldu. Arzun geçek oldu.”

Sizin mutluluğunuzdan daha büyük bir mutluluk yoktur Benim için. Neşeyle dolacak, bayram yapacaksınız, sizin tabirinizle Ben kazandığım zaman.

Öyleyse herzaman mutlu olmanız gerekir çünkü dünyadaki tüm olup bitenlere rağmen istikbale yönelik değildir Benim İradem. Tam şimdidedir o. Zafer manasında düşünmeniz gerekiyorsa eğer, zaten kazanılmıştır zafer. Başka türlü olmamıştır asla.

Hakikatte ise, üzerine zafer kazanılacak hiç bir şey yoktur. Hatırlayın sevdiklerim, “Birlik” vardır. Bunun aksini görmekteydiniz çünkü kuruntulardan ibaret hayal mahsulu bir güç-kuvvet gösterisi bir an için öne çıkmıştı yeryüzünde. Sizin zafer olarak algıladığınız durum ise Dünyanın Benim tasavvurumdaki orijinal vizyonuna geri dönüşü olabilir ancak. Bozulamaz Benim yaratmış olduğum. Asla söz konusu olmamıştır bir yenilgi. Sadece kazanmak vardır ki siz de “Kazanan Taraf”tasınız. Başka türlü olamaz bu.

Büyük bir savaş taraftarı olmak durumunda kalsanız, barış ırmağının üzerinde en ufak bir barış zerreciği bulunmadığı vakit sevinçten düşüp yuvarlanacaksınız. Kuraklığa mazhar olduğumda kendinizden geçeceksiniz. Kılıcınızı yere bırakarak hatalı bir düşünceyi de yere bırakmış olacaksınız ve böylelikle insanlara zarar vermek için kullanılan parıltılı silahları da tasavvur etmeye muktedir olamayacaksınız artık. “Ne kadar da ahmakça” diye düşünecek ve onaylamayacaksınız. Dünya “Bir” olacak ve herhangi birinin bundan kendini koparmayı düşünmesi ihtimaline dahi hayret edeceksiniz.

Her şey açık olacak. Çitler, parmaklıklar olmayacak ve böyleyken kapılara da gerek kalmayacak. Örülecek duvarlar olmayacak. Yağmur da güneş de baş tacı edilecek. Yağmuru uzak tutan şemsiyeler olmayacak, güneşe karşı açılan tenteler olmayacak. Güvertelere gölgelikler kurulmayacak. Gökyüzü kainatın kubbesi haline gelecek ve Benim Senam için şarkılar söyleyecek.

Benim için mutlu olun şimdi. Bekleyecek bir şey yok artık sizin için. Yaradılış anında tamamlandı herşey. Bunun aksini düşünmekteydiniz. Dünyaya bağlı olduğunuzu düşünmekteydiniz. Ona sevinçle neşeyle bağlanın öyleyse. Tanrının lütuflarının, inayetinin bayramını yapın ve anlayın bugünün ne olduğunu. Sevinçten neşeden başka bir şey için harcadığınız her bir dakika için aklınız karışacak. Mutluluğun ne olduğunu bilmek için hiçbir savaşıma gerek yoktur. Bittiklerinde mutlu olacağınızı düşünerek hiçbir savaşın arzusu içinde olmayın. Savaşa son verilmesi bir mutluluk çağrısı değildir. Barıştır her daim mutluluk çağrısı. Zafer, barıştır sevdiklerim. Bunu ilan edin şimdi.

Kendi yüreğinize ilan edin barışı. Teskin edin kendi yüreğinizi. Eski çağlardaki gibi defne yaprakları koyun üzerine. Taçlandırın onu. Madalya verin. Savaşla mücadele etmiş, ona direnmişti kalbiniz. Şimdi gelişip serpilebilir barış içinde. Savaştığınız, kendiniz olduğu için kendinizle de savaşım içerisinde olmayın artık daha fazla. Bir başkası yok. Siz kardeşliğin, dostluğun da ötesindesiniz. Sadece bir tane “öz” var, bir tane. Bütünün tamamı “Sizin Kendiniz” den ibaret olduğu vakit hiç varolabilir mi ayrı bir kız yada erkek kardeş?

Şimdi Benim “Bir” çocuğumla konuşuyorum ve diyorum ki “Teşekkür ederim, Bana sevinç ve neşe verdiğin için. Teşekkür ederim, “Bir” olan Kendini sevdiğin için. Kendinin bir yansıması olarak Beni de sevdiğin anlamına gelir bu. Ki eğer Benim suretimden vücut bulduysan sen, o vakit Benim de senin suretin olmam gerekir haliyle.”

Çeviren: Engin Zeyno Vural