CENNET#1897 Olduğunuz Işık Ocak 14, 2006

Tanrı dedi ki:

Hangi mucizeleri gerçekleştireceksiniz? Size şu kadarını söylüyorum ki Dünyadaki bu yaşamınızda farkında olmadan harikulade mucizeler gerçekleştirdiniz. Dünyadaki mevcudiyetiniz bir mucize değilse eğer, başka neyin olduğunu bilmek isterdim.

Sen bir Varlıksın. Sen düşünebilen ve etrafta yürüyebilensin ve tümü, hepsinden öte sen Varoluşsun. Sen insanoğlusun, Yarattıklarımın en muhteşemi. Kendini ve nelere muktedir olduğunu küçümseme . Bunu takdir etmeye başla.

Muazzam işlere muktedirsiniz. Muazzam düşüncelere muktedirsiniz. Sahip olduğunuz her nevi fevkaladeliği şimdiye dek göz ardı etmiş olmanız bir şey farkettirmez. Işığınız şimdi dışarıya yansıyabilir. Sizin fevkaladeliğiniz gece veya gündüze göre ya da herhangi bir takvime göre ayarlanmamıştır. Karar verdiğiniz anda, fevkaladeliğiniz sizden ışıyacaktır. Onun kendisinden başka hiçbir şeyi beklemeye gereksinimi yoktur. Dışarıdan bir zilin çalmasına gerek yoktur. Hiçbir cemaatin amade olmasına gerek yoktur. Bu vesile nedeni ile giyinip kuşanmanıza gerek yoktur. Yapmanız gereken tek şey ışığınızı serbestçe dışarıya bırakmaktır. Hoş, belki de öncelikle uyanmanız gerekiyor, ancak bu çok da zaruri değil. Uyku halindeyken bile zaten pek çok mucize gerçekleştirdiniz.

Atıl kalmış ışık yine ışıktır. Işığınızın henüz tüm parlaklığı ile dışarıya yansımaması sizin ondan mahrum olduğunuz anlamına gelmez. Durağan enerji yine de enerjidir. Ateşlenmemiş bir havai fişek yine de havaifişektir. Siz olağanüstü İnsanoğlusunuz. Uyanmamış da olsa hala olağanüstü İnsanoğlusunuz.

Işığınız ne zaman alevlenecek? Büyük bir Işık olma zamanının geldiğine ne zaman karar vereceksiniz? Ne zaman karar vereceksiniz hazır olduğunuza? Hakikat şu anda hazır olduğunuzdur. Ellerinizde bir hazineyi tutuyorsunuz ve onu şimdiye dek görmediniz. Değerinize karşı kayıtsızdınız. Neye sahip olduğunuzu inkar etmeniz sizin ayıbınızdır. İsa’yı reddeden Peter gibisiniz. İçinizdeki Kutsanmış Işığı inkar ediyorsunuz. Onu kendinizden yadsıyorsunuz. İlüzyonun muhteşem bir sihirbazıydınız. Loşluğa inandınız ve onu kendi kendinize davet ettiniz. Siz ışığın ta kendisiyken ışığın yokluğuna inandınız.

Seni işaret ederken görüyorsun Beni. Kalabalık içindeymişcesine sağa sola bakınıyor ve seni kastettiğime inanamıyorsun. Tabii ki seni işaret ediyorum. Senin kim olduğunu biliyor ve ışığını görüyorum. Bilmeyen sensin. Gözlerinin çevresine ışığı gölgeleyen siperler yerleştiren sensin. Onları kaldırabileceğini bilmiyor musun? Onları neden kaldırmıyorsun?

Belki gölgelerin içinde kendini güvende hissetmiştin. Belki de güvende olmakla doygunluktan yoksun olmayı biribirine karıştırmıştın. Öyle mi?

Şimdi lütfen parlak gün ışığına çıkıp Güneşin ta kendisi olduğunu tasdik eder misin ve Dünya üzerinde İnsanlığı ışıklandırıp insanlığın şaşkınlığını gidermenin sana bağlı olduğunu? Bu berrak çağrı sizedir, sevdiklerim. Siz uyanış çağrısısınız. Evet, siz tıpkı odanıza doluveren sabah güneşi gibisiniz. Tıpkı odanıza sızan güneş gibi siz de dünyaya ışık yayarsınız. Gel, ilk adımını at. Yaptığın sadece Benim ışığımın küçük bir dağıtımıdır. Mahallenin sütçüsü gibi erkenden kalk ve Benim ışığımı dağıt. Neyi ateşleyeceğini bilmiyorsun, nasıl bir cümbüş yaratacağını, kalpleri kanatlandıracağını, yaşamları ışıklandıracağını ve onlara nasıl da anlam kazandıracağını.

Dünya senin ışığını beklemekteydi. Ver şimdi onu.

Dünyanın sizden önce uyanmasını beklemekteydiniz. Bunun tersi oldu, sevdiklerim. Şafak sizsiniz. Olduğunuz ışık üzerinize doğmaya başlıyor.

Çeviren: Engin Zeyno Vural