God zei:

Wees in vrede. Wanneer je niet zo verrukt en gelukkig bent van het leven, zoals je graag zou willen, wees dan ten minste in vrede. Wees kalm. Wees uitgerust. Wees stabiel. Je hoeft niet door het leven gegooid te worden en zijn tegenstrijdigheden.

Herinner, Wij hadden eens een praatje over het niet aanrekenen van anderen voor wat jou ongelukkig maakt.? Je kunt niet iemand anders jouw ongemak aanrekenen. Wanneer je van streek bent, het is jij die kiest wat je van streek maakt.

Zeker, iemand zijn woorden of zijn gezichtsuitdrukking daar kan je je op afgeven, maar het is jij die dit afgeven plaatst of neerzet voor jezelf. Je hebt de zeggenschap over jezelf. Jouw emoties, die zijn van jou. Je kan niemand jouw emoties toeschrijven. Noch kan je dit wijten aan het leven.

Ja, veel zo niet de meeste mensen beschouwen andere mensen en het Leven verantwoordelijk voor zoals zij zich voelen. Waarschijnlijk, zoals jij het ziet, volgt B > A. Een buitenstaand geval veroorzaakte dat je je boos voelt, of droevig of ongelukkig of onvriendelijk. Of, je kan het zo zien dat Ik het hebt veroorzaakt of iets ongunstig hebt toegestaan en storend hebt opgetreden in jouw leven, dat zou alleen maar zorgen dat je wrok hebt.

Zelfs als iemand vooringenomen is om je gevoelens te kwetsen, het is jij, geliefde, die de ultieme verantwoordelijkheid heeft, voor het instellen van jouw kiesschijf (instelknop) van jouw gevoelens. Jouw gevoelens zijn jouw verantwoordelijkheid, niet van iemand anders. Herinner, jouw reacties zijn jouw reacties. Jouw gevoelens, zijn jouw gevoelens. Je bent niet een klein figuur in een monopoly spel dat iemand buiten jou in de rondte aan het bewegen is.

Wanneer je gelukkig bent, is het niet bepaald dat een ander evengoed jou geluk kan hebben veroorzaakt. Stellig lijkt het zo voor jou. Je beweert met nadruk dat de mooie diamanten ring die jouw verloofde jou heeft gegeven, jou groot geluk heeft geschonken. Zeker, dit was bedoeld. De diamanten ring op zich, is een levenloos object. Je hecht zelfs geloof aan levenloze objecten met kwaliteiten van geluk, zoals je de persoon die je dit heeft aangeboden geloof toehecht op dezelfde manier. Natuurlijk, sommige mensen brengen meer waardering te boven aan jou (voor jou) dan anderen. Jouw waardering blijft niet altijd constant.

Jouw overtuigingen komen in het geding, geliefde. Wanneer je geloofde dat er een vloek rustte op deze diamanten ring, zou je het misschien helemaal niet geaccepteerd hebben. Een wanneer je zou voelen dat de man die het jou heeft aangeboden, een schurk zou zijn, zou je misschien evenmin tien goede diamanten, niet moeten aannemen.

Ergens heb je in jouw leven het idee verworven, dat je wordt verondersteld om te reageren op bepaalde manieren, op sommige gelegenheden die jou overkomen.

Iemand in de wereld heeft gezegd, dat jij en iedereen, bijna net zo blij zijn als je besluit te zijn. Dit lijkt Mij aannemelijk.

Als je het idee zou hebben dat je niet met stomheid hoeft te worden geslagen door bepaalde zaken, of omhoog getrokken door bepaalde zaken, kan je goed in overeenstemming zijn, maar moet je altijd worden beïnvloedt zoals je altijd bent geweest?

Een punt hier is dat het je goed kan doen te denken over wat jou gelukkig maakt. Je hebt ieder recht om je te toe te leggen op wat jouw blijdschap geeft. Plaatsvervangende gelukkige gedachten voor ongelukkige gedachten.

Er is een alternatief voor jou en dit is om gewoon te weten dat geluk van binnenuit jou komt. Het is allemaal hier. Je hebt al de ingrediënten voor geluk nu binnenin jou. Accepteer deze ingrediënten. Je hoeft niet te twisten over jouw geluk en de redenen waarom.

Ergens van binnen, maak je een beslissing over ongelukkigheid. Onderbewust of eigengerechtigheid, ergens van binnen, trek je zekere conclusies. Je moet tot de conclusie komen dat bepaalde condities van jouw verlangen dat je gelukkig bent of ongelukkig en dat je je aan deze condities houdt.

Je kan dat idee meedragen tijdens je hele leven op Aarde, maar waarom?
Niemand maakt dat je dat idee mee moet dragen. Alleen jij doet dat.

Het idee dat je hebt gekozen als jouw geluk en ongelukkigheid lijkt ongegrond te zijn.

Welke scherpzinnigheid is daar in het beperkte idee dat je hoe dan ook een slachtoffer bent en dat je daar gehoor aan moet geven koste wat het kost? Dat je gewoon kunt zeggen: “Zie, jij hebt mij ongelukkig gemaakt. Ik ben ongelukkig door jou.”

Laat liever je vraag zijn: “Welk voordeel kan er werkelijk zijn, in het niet laten gaan van aanstoot?”

Je kan aan veel situaties denken waarin je alleen maar ongelukkig kunt zijn. Waar? Ik begrijp het, maar ik beëindig ook Mijn betoog, geliefde. Je kan heel goed geloven dat ongelukkigheid op jou gedropt is en helemaal jouw verdiensten niet.

Vertaler: Anja