Please read the Guidelines that have been chosen to keep this forum soaring high!

Heavenletter #5726 - In Oneindigheid, Daar Is Geen Vooroordeel

God zei:

Er is geen onder aan mijn hart en er is geen bovenste. Mijn hart is Oneindig. Eerlijk gezegd, jouw hart is even goed Oneindig. Zoals het is, echter, Mijn oneindige Hart is kalm en geduldig terwijl jouw Oneindige Hart de neiging heeft om met zijn voeten ongeduld af te tappen.

Het zou kunnen dat al wat je nodig hebt ten einde de Onmetelijkheid te her/erkennen van jouw hart, is om te kalmeren. Zelfs als je weet dat tijd er niet is, laat Mij jou vertellen dat je al de tijd van de wereld hebt om op geduld te wachten om op te staan, om wakker te worden. Wat is haast in jouw leven? Is er een ‘moet je’ in zo’n haast? En waarvoor? Hou je ervan om haastig te zijn en bij jouw zienswijze te blijven als of ze heilig zijn?

Laat het idee gaan dat je alles moet regelen of wat dan ook zoals jij dat wilt. Wanneer je iemands huis bezoekt en je vindt de manier waarop ze hun meubels hebben, maar zo zo, verbeeld Ik mij dat je niet op staat en voor hen de meubels opnieuw gaat herplaatsen. Dat doe je niet, doe je dat? Zelfs als je een gediplomeerd ontwerper bent, verplaats je waarschijnlijk geen enkel meubelstuk, tenzij de eigenaar jou uitnodigt om dit te doen.

In zekere zin, met deze kwestie voorhanden, zijn Wij aan het praten over een ander soort ontwerp van interieur – het ontwerp van interieur van hoe jij kijkt naar de wereld, jouw perspectief en jouw mening en hoe anderen anders kunnen kijken/zien.

Wie zegt dat het jouw moet aanstaan? Waarom zou je ongeduldig moeten zijn tenzij je de gedachten hebt dat het jouw moet aanstaan? Waarom denk jij nu precies dat de hele wereld ingericht moet worden op de manier zoals jij het gaarne mag en de manier waarop jij denkt? Wie heeft anderen verantwoordelijk gemaakt voor jou? Zelfs je volwassen kinderen zijn niet verantwoordelijk voor jou.

Iedereen in de wereld heeft zijn/haar eigen voorkeuren. Moet de hele wereld zich krommen of buigen voor jou met respect voor jouw persoonlijke voorkeuren? Heb Ik hier ergens een vergissing gemaakt dat er plek is voor alle in de herberg?

Wat een verwarring zou er in de wereld zijn, als iedereen dacht dat de wereld neer moet buigen voor zijn of haar wil? Toch voor jaren en jaren, zou iedereen gewoon zo kunnen hebben gedacht. Niet dat zij of jij eigenlijk aan het denken waren. Meer als je nooit dacht dat, maar aannam dat de wereld moet worden volgens jou.

Kom om erover na te denken, er IS verwarring in de wereld. Verwarring staat op zijn achterpoten. Zou er een onderlinge of wederzijdse relatie kunnen zijn tussen deze twee factoren? (1) Een ‘mind’ ingesteld die zegt, je weet beter dan de meeste alle anderen en (2) Al het ongeduld in de wereld.

Is het mogelijk dat Wij de basis ontdekt hebben van de staat van de wereld? Zou de ego ‘mind’ verantwoordelijk kunnen zijn voor al de oorlogen en al het hartzeer in de wereld? Zijn jouw meningen essentieel voor de wereld? Zijn jouw meningen werkelijk essentieel voor jou?

Nu, tegelijkertijd dat Ik dit alles zeg, wil Ik ook zeggen dat “the world is your oyster” (uitdrukking van zie * het beste wat ik er uit kon halen is hoe de oester wordt gevormd, het hele proces, hoe het wordt gevormd en dat is heel wat) en het is van, voor jouw zo goed als voor iedereen.

Zelfs alles wat je ziet als tragedie is slechts een mening van jouw. Jouw meningen komen ergens vandaan. Waarschijnlijk de hele wereld waarin je leeft, heeft je geleerd wat een voorname plaats moet innemen in jouw leven.

Ergens heb je geleerd om de dood van het lichaam te vrezen. Ergens heb je het hele idee over lijden geleerd. Je hebt geleerd wat ondeugend is en wat leuk. Je hebt de kunst van verlegenheid geleerd en regelrechte schande. Schaamte is een andere kant van trost. Je hebt ergens je hele gevoel van zelfwaarde opgepikt wat verschillend is van ego-trots. Ergens heb je het idee opgepikt van wat essentieel is en wat niet.

Voor sommigen, mogen de meningen herhaaldelijk wijzigen. Voor anderen, jullie houden je aan jullie meningen voor het beste leven.

Wat als je niet jouw meningen zou overwegen als laatste woord? Dan zou je kalm en geduldig zijn. Wat als verschil van mening(en) naast elkaar zouden kunnen bestaan en je geen bezwaar zou hebben?

Geef dit een kans!

Vertaler: Anja