Wat je ziet is wat je krijgt. Je kan het zo bekijken dat je omgeven wordt door uitdagingen. Dat is hoe jij het ziet. Ik vraag je niet om jezelf voor de gek te houden. Leven in de wereld is niet altijd gemakkelijk. Soms vinden Mijn Kinderen het leven erg moeilijk.

Je kan je gedachten opnieuw organiseren en komen van een uitgestrekte visie. Maar nu kun je alleen maar tot zo ver kijken.

Wat ik je voorstel is dat je open staat voor de mogelijkheid, dat zelfs op de moeilijkste dagen van het toneelstuk waarin jij een rol speelt, het leven een zegen is. Zeker, het leven op aarde is bezaaid met zegeningen. Het leven is een geschenk dat aan jou is gegeven. Zelfs datgene wat je ongedaan zou willen maken als je dat zou kunnen, heeft van binnen de kenmerken van een zegen. Als de zegeningen verborgen zijn, kan je er naar zoeken.

Niets is jouw ondergang, tenzij je jezelf vernedert met dat idee en jezelf als verlaten tegenhoudt. Natuurlijk, jouw focus is op jouw leven, maar er zijn andere levens daar buiten, en je kan je aandacht van jezelf af houden en je eigen zegen worden. Voor jou is het af te raden om naar fouten te zoeken. Voor jou is het af te raden om uit te kijken naar iets wat je niet verlangt.

Maar Mijn kinderen lijken er op te wachten dat er tegenslag voor hun voeten wordt gegooid, op wat voor manier dan ook. In plaats daarvan, loop vooruit op goed geluk, gezondheid en zonneschijn. Heb jij er op gewacht om in het slop te geraken? Heb jij gewacht op een bijl die viel? Heb jij de gunst voorbereid die jij vergissingen maken noemt?

Maak de weg vrij voor gelukkig zijn. Moedig gelukkig zijn aan. Ga er om wedden.

Tegenslag is datgene wat jij tegenslag noemt. Waarom kijk je niet uit naar iets prachtigs dat op jouw pad wordt gestrooid? Zorg dat je van de spanning af komt. Je hoeft het niet te hebben. Stap uit het verleden. Laat het verleden niet de toekomst voorspellen van jouw leven. Je hebt heel veel om uit te kiezen. Kies datgene wat jij leuk vindt. Kies er voor om in die richting te gaan. Anders gooi je stenen voor jezelf.

Als stenen je in de weg komen te staan, kan je ze misschien weghalen, of je haalt er een paar weg, of je loopt er omheen. Misschien kun je een rotstuin bouwen en deze vullen met bloemen.

Dit is niet zomaar gepraat. Ik zeg dit allemaal niet om Mezelf te horen spreken. Er is hier iets, dat heel waardevol is voor jou. Ik stel voor dat je stopt met nagelbijten. Je kan alleen verslagen zijn als je zegt dat je verslagen bent. In alle gevallen moet je verder. Er is geen voordeel te behalen met jezelf te laten vastlopen.

Wat heeft het voor jou voor zin om niet je eigen cheerleader te zijn? Ongemak is niet het einde van de wereld. Zelfs met ongemak ga jij verder.

Al het leven komt niet tevoorschijn als iets wat met uiterste zorg en aandacht wordt behandeld.

Als je het leven accepteert zoals het komt, laat je het ook los. Het is niet aan jou om jezelf onder te dompelen in modder. Zelfs in de modder, kun je een diamant vinden. Je kunt dus beter naar een diamant zoeken, dan naar een glasscherf waar jij jezelf aan kan snijden.

Het leven is een avontuur, het ene avontuur na het andere. De wereld wordt gezien als tegengesteld. Wat voor ruwheid je nu ook ondervindt, het heeft een tegenovergestelde. Als je verdrietig bent, kun je blij zijn. Als je ziek bent, kun je gezond zijn. Er is niets dat jij niet kan zijn. Je hebt een keuze.

Het leven accepteren zoals het komt is een startpunt. Van hieruit kun je verder. Er is een horizon voor jou en je kunt er recht naartoe lopen. Je kan de horizon aanraken. Kan je hem vandaag niet aanraken, dan kun je het morgen. Morgen brengt jou grote zegeningen. Je hoeft jezelf van niets anders te overtuigen.

Geniet van het leven. Het is van jou om er van te houden.