God zei:

Je was altijd bedoeld te zijn. Er was nooit een tijd dat je niet was. Altijd ben je Mijn geliefde geweest. Nooit ben je dat niet geweest, alleen ben je nu Mijn geliefde Doornroosje.

Ik deed Klop Klop, en op een dag hoorde je Mijn kloppen duidelijk. De rest is geschiedenis, zoals ze zeggen.

Wij zijn Eén Adem. We zijn als het ware super aan elkaar opgedrongen. Er is saamhorigheid. Wij lopen in Eenheid. Mijn gewaden zijn de jouwe.

Mijn kinderen, jullie, de versie van Mij in de vorm van jezelf, hebben de neiging om verstrooid te zijn. Je denkgeest gaat een heel andere richting uit. We kunnen de wereld een tangens noemen. Het is een tangens. Niettemin is het een tangens die onvermijdelijk naar Mij leidt, dat wil zeggen, onvermijdelijk leidt naar jouw Bewustzijn van Mij. We kunnen het een Ontmoeting met Mij noemen alsof het de eerste keer is.

Je bent aan het inhalen. Je bent aan het inhalen tot waar je Onze Relatie van Eenheid anders voelt dan elke andere. Je was nooit het beeld dat je van jezelf hebt gehad. Je werd niet gemaakt naar jouw beeld maar naar het Mijne, volledig naar het Mijne.

Jouw verlangen naar Mij is Mijn verlangen naar jou. We zijn Eenheid. We wervelen in Eenheid. We doen een dans van Eenheid. Jij gelooft dat je door het Universum beweegt en avonturen beleeft. Wij zijn het avontuur, geliefden. Eenheid is het avontuur. We zitten thuis bij de open haard van liefde. Het verzinsel jij genaamd ziet beelden aan je voorbijgaan. We zijn altijd Thuis in de Oneindigheid. We zijn gevestigd in Oneindigheid. In Waarheid is er nergens anders om te zijn.

En dan vraag je: “Waarom dan deze rampspoed in de fysieke wereld? Moeten we die hebben, God?”

Als je merkt dat je op Aarde geland bent, nou, ja, dan moet je hem hebben, deze ervaring van leven en avontuur. Dit is wat het betekent de Aarde te erven. Jullie zijn er de hoeders van. Je bent hier om de Aarde te dienen. Jij bent het zelf waar je vreemdeling voor bent.

Je doet handstandjes op Aarde zelfs als je de sterren bereikt.

In zekere zin zie je jezelf als Jack in de Bonenstaak en je wilt hoog klimmen.

Ik zeg je dat je hoog klimt. Je klimt hoog in het Hemelrijk. Je ging er nooit weg. Nu heb je een droom dat je weg bent. Dit is niets anders dan een droom die je hebt. Jij, die in deze droom gevangen bent, haalt ook jezelf in. Als je slaapt knipperen je ogen open. Spoedig op een dag zul je opzitten en merken waar je werkelijk bent en je zult weten dat je in de Hemel gevestigd bent. Jullie zijn engelen die op Aarde ontwaken. Hoe kun je wakker worden tenzij je slaapt?

Groei naar het idee toe dat het een zegen is op Aarde te zijn in jouw menselijke vorm. Het is een zegen voor jou en het is een zegen voor de Aarde. Jij die Mijn adem bent, loopt over de Aarde. Je loopt in Mijn schoenen als je dat maar wist. Je zult het weten. Je zult weten hoe licht je loopt. Je raakt nauwelijks de Aarde. Je neemt de Aarde voor waar aan, terwijl je in Mijn armen wordt gehouden in de non-plaats die je vertrouwelijk Hemel noemt.

Je beseft dat de Hemel een Staat van Bewustzijn is. Bewustzijn is besef. Je schakelt om de Hemel helemaal te laten uitbarsten. In jou is de Hemel vervat. Nauwelijks vervat. Laten We nauwkeuriger zeggen dat de Hemel de Kroon is die je draagt – alleen heb je niet goed genoeg in de Spiegel van Liefde gekeken die door jou heen klopt om jouw Ware Bestaan te herkennen.

Ik verklaar steeds weer tegen je:

Je bent de Mijne, je bent de Mijne, je bent de Mijne. Nooit was je niet de Mijne. Nooit verliet je de Hemel. Alleen in het rijk dat het Leven op Aarde wordt genoemd heb je dat gedacht.