Please read the Guidelines that have been chosen to keep this forum soaring high!

Heavenletter #5359 Kun Je Teveel Weggeven? I

God zei:

Jullie kunnen teveel van jezelf weggeven. Soms vind je het fijn teveel weg te geven. Zelfs als je weet dat je overdrijft, voel je je gedreven of gedwongen teveel van jouw eigen huid weg te geven. Ik vraag Mij af wat het is dat je denkt te moeten bewijzen. En aan wie bewijs je het? Aan anderen of aan jezelf? Is er ergens iets dat je denkt dat je moet goedmaken? Jullie kregen het idee van overdrijven en opoffering niet van Mij, geliefden.

Als je teveel weggeeft, dan overschrijd je grenzen. Je geeft gewoon teveel weg. Niemand vroeg je dat. Of, als iemand het van jou vraagt of verwacht, dan is het toch iets dat je van jezelf vraagt of van jezelf eist. Je voelt dit misschien van te voren of naderhand en dan herken je het en ben je onthutst over jouw eenzijdigheid. Toch doe je het.

Er is een uitdrukking: Je ziel en zaligheid geven.

Je ziel en zaligheid aan Mij geven is één ding. Je hele ziel en zaligheid aan de wereld geven heeft niet dezelfde kwaliteit. Dat je alles weggeeft is niet hetzelfde als van iedereen houden. Misschien geloof je ergens in jouw psyche dat je iets goed moet maken, en je weet niet wat. Laat Me dit duidelijk en beslist zeggen:

Ik vraag je niet een martelaar te zijn. Martelaarschap is niet bedoeld een bewuste of onbewuste ambitie te zijn.

Jouw geven moet niet van jou wegnemen. Als je meer geeft dan je kunt geven, dan ben je verdacht. Je kunt jezelf een zelf-geïnduceerde zelf-verkondigde martelaar aan het maken zijn. Ja, geef in elk geval. Dit betekent niet je hele levensenergie weggeven.

Het is niet precies dat je achterhoudt. Het is niet zo dat je jouw geven belemmert. Ik zeg dat er soms, hoe zorgzaam je ook bent, meer aan jouw geven zit dan geven. Geven is niet bedoeld jou uit te wissen. En jouw intenties kunnen meer eigenbelang zijn dan jij beseft. Wie wil er een martelaar om zich heen? Ik vraag niet om martelaars, noch heeft de wereld ze nodig of wil ze.

Je kunt onbaatzuchtig geven. Onbaatzuchtig geven betekent niet dat je je leven weggeeft. Je kunt jezelf nog steeds staande houden en respect voor jezelf hebben. Maar, als diep binnenin jou, als je geeft met maar een heel klein beetje het idee van iets terugkrijgen, als zelfs in de verre spleten van je denkgeest je ernaar verlangt iets terug te krijgen, dan zul je teleurgesteld worden, want je vraagt teveel, niet van jezelf, maar van anderen. Je geeft misschien teveel om een scheepslading terug te krijgen. Niemand wil de ontvanger van jouw zelfopoffering zijn.

Als jij iemand bent die meer geeft dan je kunt geven, dan zoek je misschien naar een grote fooi. Het kan dankbaarheid zijn die je zoekt. Of erkenning en misschien bewondering. Een soort van teruggeven. Als dit het geval is en het is waarschijnlijk zo, maak jezelf dan vrij uit een zelfopgelegde straf van dienstbaarheid. Je moet geen slaaf van geven zijn. Je hoeft niet te bewijzen dat je echt een goed mens bent die alles geeft wat je hebt.

Evenmin zeg Ik dat je jouw geven moet wikken en wegen.

Als je niet voor jezelf zorgt, hoe ga je dan diensten aan anderen geven? En aan Mij, geliefden?

Je moet niet geven in extreme mate en jezelf uitputten zodat je niets over hebt om aan jezelf te geven.

Kijk, je kunt voor een auto rennen om iemand te redden en je fysieke leven verliezen. Dat is jouw keuze. Het is een vrijwillige keuze die je maakt.

Alles van jezelf in het dagelijks leven aan anderen geven, jezelf uit putten, jezelf onthouden, is niet heroïsch. Het is mogelijk te geven en jezelf tegelijkertijd intact te houden. Ook jij bent een verdienstelijk mens. Je hoeft jezelf niet af te breken zodat anderen kunnen groeien.

Hier is nog een punt: Als je hier en daar teveel geeft, dan verwaarloos je andere anderen die als gevolg van jouw overmatige vrijgevigheid worden overgeslagen.

Je bent niet zelfzuchtig als je ook jezelf een ons aandacht geeft. Je bent roekeloos als je meer weggeeft dan je kunt geven.