God zei:

Ik hoor Mijn kinderen uitroepen:

“Mijn God van de Hemel, Mijn Illustere God, Mijn Goedheid en Visie, Entrepreneur van Mijn Hart, Bloed van Mijn Leven, Mijn Hart, Mijn Leraar, U houdt Mij in Uw Hand. U bent het Licht van het Universum. In één veeg houdt U ons allen in Uw Hand, Uw Hart, Uw Ziel. U gaat Ziel te boven. U bent Eenheid. U bent de band die ons Eén maakt, maar U bent niet de band die bindt. U geeft ons de Vrijheid verder dan onze kleine zelven te gaan, die gemaskerden die ons leven lijken over te nemen. U bent onze Vrijheidsvechter, alleen vecht U niet.

U geeft ons Uw Wezen. U blaast Leven in Ons. Als wij sintels zijn, dan blaast U op onze vlam en houdt ons gaande. U heeft onze lichamen geprogrammeerd, maar onze Evolutie vindt U de onze, en toch duwt en trekt U ons in ieder geval vooruit. U wenkt. In beminnelijkheid, wenkt U. U weerstaat ons niet. Wij verzetten ons tegen U, maar tegelijkertijd bent U onweerstaanbaar. U veegt ons op in Uw armen en wij erkennen dat U het bent wat wij altijd gewild hebben. We hebben ons alleen en verlaten gevoeld, maar wij zijn het die onszelf hebben afgezonderd.

Wij maakten kapsels en snorren en we namen ons kleine zelf oh zo serieus, en we steigerden of deden min of meer alsof we speelden terwijl wij onszelf in een illusie van gevaar verstrikten. We zijn zo angstig geweest. Wij hebben onszelf zelfs als bedreigde soort beschouwd.

Dierbare God, met alle respect voor U, ondanks de schoonheid en liefde die duidelijk op Aarde zijn, hebben we soms het gevoel gehad dat de Aarde een soort martelkamer is waar U ons heeft bijeengedreven alsof wij vee zijn omheind door schrikkeldraad.

In elk geval leren we vroeg of laat dat wij U aan het ontdekken zijn in ons leven, en U bent Liefde. Wij zijn bezig boven de beperkende omheiningen van de wereld uit te stijgen. U bouwt geen omheiningen. Wij zijn het die onszelf binden en onszelf verwonden en naar anderen kijken als de schuldigen en soms kijken we naar U als de Grote Schuldige, de Eeuwige Schuldige die ons in beweging zet en belemmeringen opstelt.

Wij zijn niet eerlijk tegen U, God, en dit is ons lijden. Wij leerden het onszelf. We zien Uw Liefde voor kleine vogels en toch zitten sommige kleine vogels in een kooi en sommige kleine vogels zijn gewond en elk klein vogeltje dat nu zingt zal niet altijd hier zijn om te zingen. Elk zal vervangen worden en dit is een synopsis van het leven op Aarde ook voor mensen, want we zien het aankomen. Denken onschuldige kleine vogels zo vooruit? Dat zullen ze wel niet, want ze belichamen geen angst zoals wij mensen dat doen.”

Ik antwoord je:

Geliefd Kind, de lieve dieren van de Aarde hebben niet alle keuzen die jij hebt. Ze blijven trouw aan zichzelf en hun natuur. Ze denken niet na over de dood, en toch kennen zij de dood als die hen of een ander overkomt. Al Mijn instructies hebben de vogels van de Aarde in zich en ze accepteren. We kunnen zeggen dat de dieren van de Aarde accepteren en jij niet. Ze zien de dood niet als een prijs die ze betalen. Ze twijfelen niet. Zij begrijpen heel goed dat Gods Wil geschiede. Ze zien dat de dood van het lichaam deel is van het leven zoals de regen die komt en de zon die schijnt.

De lieve dieren denken niet dat wat gebeurt niet zou moeten gebeuren. Ze vechten niet tegen de Liefde van God. Ze hebben niet de woorden om te spreken, maar ze hebben het hart dat weet en dat heb jij ook. De Vogels van de Aarde zingen en omarmen, terwijl Mijn kinderen met hun voeten stampen en zeker geen gebieden van het leven verdragen die zij als oneerlijk en liefdeloos zien en die helemaal niet zouden moeten bestaan.

Natuurlijk gaf Ik jou de keuze. Je zult je weg vinden omdat Ik jou het vermogen gaf te groeien als een zegen op Aarde. Je zult gaan zien vanuit een hogere post en je zult je in de Liefderijke Gelegenheid van het Leven verblijden die Ik, God, gewrocht heb.