God zei:

Het leven is eenvoudig. Je denkt dat het leven moeilijk is, maar het leven is eenvoudig. Het leven gaat als vanzelf verder, een soort van opwindbaar speelgoed.

Je bevindt je hier op Aarde. Met of zonder jouw betrokkenheid, neemt het leven stappen. Jouw leven neemt stappen. Je kunt het niet tegenhouden. De zon komt op en de zon gaat onder. Je staat op, en je gaat slapen. Je kunt echt het leven niet opzij zetten. Je kunt niet alles controleren en toch heb je er enige zeggenschap over. Jij kunt jezelf wijden aan bepaalde richtingen. Jij kunt jouw richtingaanwijzer instellen op wat je wilt. Dan, zoals met alle richtingaanwijzers, als je het eenmaal ingesteld hebt, dan laat jij het geworden en gaat verder met je zaken. Het leven heeft die elementen die zijn alsof je met een trein rijdt.

Je kunt je leven niet handmatig instellen en elk detail ervan beheren, want het loslaten is ook een deel van het leven leven. Of je het leven laat geworden of je houdt er stevig aan vast, het leven gaat op zijn vrolijke manier zijn gang en neemt je mee. Het is ook een deel van het leven dat je niet veel van tevoren weet en verbaasd bent over wat het leven brengt.

Ooit woonde jij in de ene stad, en nu woon je in een andere. Of, ooit woonde je in het ene land, en nu woon je in een ander land aan de andere kant van de wereld. Jij hebt misschien een bewuste keuze gemaakt. Soms vraag jij je af of jij werkelijk de beslisser bent. Je had zeggenschap, maar het lijkt erop dat je op de een of andere manier gekomen bent waar je bent alsof je aangedreven werd. Je vliegt in een vliegtuig naar een bekende of onbekende bestemming. Je bent helemaal klaar, hetzij door jouw rechtsbevoegdheid of door het een of een andere soort besluit.

Je komt nooit ergens definitief aan. Het leven is aan de gang. Je weet niet wanneer of waar jouw laatste stop zal zijn. Het onverwachte gebeurt. Het verwachte gebeurt niet. Het leven is niet echt een kwestie van kruis of munt gooien, soms vraag jij je het echter af. Wie wist twintig jaar geleden, waar je nu zou zijn?

Wie wist dat je acht kinderen zou hebben of kinderloos zou zijn? Wie wist dat je het beroep zou hebben dat je nu hebt of zonder werk zou zijn? Wie kan voorspellen? Nou, het is gemakkelijk om voorspellingen te doen, maar je voorspellingen komen niet altijd uit. Jij denkt misschien dat je voorspellingen moeten uitkomen, maar volgens welke wet moeten je voorspellingen uitkomen? Zeker niet uitsluitend op jouw zeggen.

Niettemin wil je niet altijd mee kuieren in het leven. Er zijn optellingen en aftrekkingen. In de uiteindelijke analyse, vertelt het leven je wanneer. Het leven neemt de koers die hij neemt en jij draaft met hem mee.

Zelfs na het gebeuren, is het niet mogelijk om alle stappen na te gaan die jij hebt genomen naar waar je nu bent, of naar waar je denkt dat je nu bent. Je kunt alleen maar gissen. Er lijkt een verbazingwekkend aantal verbindingen en windingen van de klok te zijn. In sommige opzichten, kan het lijken alsof het een onmogelijkheid is, dat jouw leven de wendingen nam die het deed. Alleen door een soort van magie lijkt het mogelijk. Van rijke man naar arme man, of arme man naar rijke man, jouw leven is gevuld met onmogelijkheden, maar hier ben je, opgepikt door het leven en ergens neer gepleurd.

Jij kunt misschien in deze minuut weten hoe laat het is, maar jij kent de volgende minuut nog niet.

Het leven houdt je in spanning. Het leven laat je niet vooruit lopen op iets. Op hetzelfde moment kan het zijn dat je ook het verleden niet met zekerheid hebt herleid. Soms heb je het gevoel, ondanks jouw reizen, dat je reed op een vastgelopen trein. Misschien staat de trein stil, en is het het landschap dat zich beweegt. Soms voel je dat je op de een of andere manier op een afstand was, een vreemdeling voor jezelf. Je zag jezelf bewegen als van een afstand, en jij, de observator, was helemaal niet aan het bewegen. Je haalde adem, en toch stond je stil, alsof het leven verder was gegaan zonder dat je zelfs daar was, alsof het leven op Aarde slechts een passerende verbeelding was.