God zei:

Soms begrijp je niet echt wat Ik schrijf. Dat is in orde. Ik vraag niet dat je alles wat Ik schrijf begrijpt. Het is genoeg dat je leest wat Ik schrijf.

Je kunt in het leven wat mooie muziek op de achtergrond horen, misschien een opera in een andere taal. Je kent de naam van de muziek niet. Je weet niet wie haar componeerde. Je kent misschien zelfs niet één woord van wat de woorden betekenen, maar je hoort de muziek. De muziek gaat misschien later keer op keer door je heen. Ergens diep van binnen begrijp je haar. Dit is hoe het zit met Heavenletters.

Wees ervan verzekerd dat het prima in orde is niet alles in het leven te begrijpen. In feite is het misschien beter zo. Het is niet zo belangrijk te denken dat je alles weet en het perfect kunt herhalen. Niet alles weten houdt jou nederig en onschuldig. Dit beschermt jou tegen arrogantie en de mogelijke gedachte dat je meer weet dan de persoon voor je.

Ik verzeker je, hoe groot en wijs je ook zijn mag, dat je niet alles weet. Hoe meer je misschien protesteert dat je het allemaal weet, dan ben je er misschien zeker van dat je een aantal opvallende punten mist. En je zult leren en je zult groeien in nederigheid. Nederigheid is iets fijns om in te groeien. Ik beveel het aan.

Ik heb je nooit gevraagd een uitblinker te zijn!

De jongste broer in sprookjes is de onschuldige die niet veel weet. Maar wie is het die eindigt met de prinses en de schat van de Koning.

Weet genoeg, geliefden, om te weten dat je niet alles weet. Zelfs de machtigen vallen. Hoe machtiger je denkt dat je bent, hoe meer je moet leren en waarschijnlijk dieper vallen.

Dit is maar een punt om te overwegen.

Op dezelfde manier zou je jouw onschuld niet simuleren. Dat zou sluw zijn. Ik vraag je niet te zeker van jezelf te zijn noch sluw noch bedeesd. Aan de andere kant kun je zeker zijn van Mij en jouw plaats in de zon en de richting waarin je voeten gaan.

Geliefden, als je echt veel meer weet, dan zul je ontdekken dat je nederiger bent. Wijsheid en nederigheid gaan samen, net als onwetendheid en arrogantie hand in hand gaan. Zelfs als je door een wonder alles wist, dan zou je niet overkomen als een betweter. Je zou niet pronken.

Wie waren de meest echt nederige van allemaal behalve de Grote Spirituele Wezens? Ze deden hun woordje, maar ze vertegenwoordigden zichzelf niet. Zij vertegenwoordigden Mij. Daarin lag hun kracht. De Groten waren niet zichzelf toegewijd. Ze waren zich bewust van Mijn rol en ze waren zich bewust van hun doel en waren zich bewust anderen eenvoudig en goed te dienen. Ik moet je zeggen dat hun individualiteit niet de vergelijking binnen ging. Het ego was van het verleden. De Groten waren op zoek naar anderen en niet zichzelf. Dit is wat hen groot maakte. Ze richtten zich niet op hun eigen licht. Ze waren op zoek om Mijn Licht te laten schijnen en al degenen om hen heen in Mijn Licht op te vrolijken. Was er iets beters dat ze konden doen?

De Groten hadden geen donderende stemmen. Ze praatten zeker niet om zichzelf te horen praten. Ze verborgen zeker niet Gods Licht dat van hen uit scheen. De Groten dachten niet op die manier. Dat was nooit bij hen opgekomen. Alles wat zij wilden was Mij dienen en daarom jou. De Groten dachten helemaal niet aan zichzelf. Hun geest was op groter gericht dan zichzelf.

Hun geest was op jullie gericht, geliefden. Vanuit hun dienstbaarheid aan Mij, was hun aandacht gericht op jullie en hun dienst aan jullie. Ze probeerden niet aan jou of iemand of zichzelf te bewijzen hoeveel zij wisten. Niets was voor henzelf behalve dienen in relatie tot Mij. Dat was waaraan zij dachten. Zij namen Mij serieus, maar niet zichzelf.

Jullie hebben grote voorbeelden om als die te worden, lieverds.