God zei:

Vergeef van tevoren. Waar je ook aan moge vasthouden dat jouw hart verhardt, maak je hart nu leeg. Je weet dat hardheid niet in je hart hoort. Je hart is bedoeld om zich te ontplooien, niet om aan te spannen, niet om verstijfd zijn. Waarom zou je dat je hart aan doen? Wurg je hart niet. Wat denk je dat je aan het doen bent?

Jij bent het zelf die je moet gaan vergeven voor het hardvochtig zijn. Degene die de pijn draagt moet loslaten. Er is geen andere wijkplaats. Wat er tegen jou werd gezegd of jou werd aangedaan, zelfs als het de ergst denkbare zaak van de wereld was, jij moet het loslaten. Houd het niet bij je.

Je weet beter. Degene die jou beledigt weet misschien niet beter. Beschouw degene door wie jij je beledigd voelde, alsof er een steek in het breiwerk is laten vallen. Beschouw het alsof hij een inktvlek maakte. Beschouw het alsof hij hardhorend was en jou eenvoudig niet hoorde.

Denk even na. Als hij het beter wist, zou hij het dan niet beter hebben gedaan? Net zoals jij het misschien moeilijk kunt vinden om de pijn los te laten, maakt niet uit hoe zwaar of minder zwaar, de andere persoon zat verstrikt in de dynamiek van een richting, en zijn remmen waren defect.

Jij bij wie de overtreding was begaan bent nog niet over jouw overtreding heen gekomen. Jij bent net hetzelfde. Je weet wat het is om in een richting te gaan waarin je gevangen zit.

Ben jij gevangen in een race voor koppigheid? Ben jij aan het proberen uit te vinden wie zijn kaak het langste vastgeklemd kan houden? Is dit niet waar het ontbreken van loslaten nu op neerkomt?

Stap gewoon van het spoor af waar jij op bent. Het is niet veilig, en het is niet goed. Jij laat een misdaad voortduren, die nu groter is dan wat dan ook dat naar je toe werd geslingerd. In feite schoot jij jezelf uit een kanon. Pak de stukken op en zet jezelf weer in elkaar. Het kanon is jouw woede en al jouw eigengerechtigheid. Kijk, ermee eens dat je niet had moeten worden behandeld op de manier waarop je was behandeld, noch mag jij jezelf op deze manier behandelen. Noch mag jij iemand anders op deze manier behandelen.

Wat, ben jij een bewaker in de gevangenis? Ben jij een rechter in de rechtbank? Een scheidsrechter?

Net zoals jij de eerste moet zijn om iemand te begroeten, wees nu de eerste om handen te schudden en het probleem te laten vallen. Niets is de moeite van kilte van het hart waard. Een miljard euro is kilte van het hart niet waard, en nu heb je een hart dat koud is tot op het bot, en je hebt een rode cent vergoeding ontvangen. Dit kost jou veel. Het kost jouw liefde en al die ongelukkige tijd.

Je weet dat je uiteindelijk zal opwarmen. Je zal er wel overheen komen. Dus kom er nu over heen. Verslap je kaak. Laat het zijn van formidabel los. Ga de andere richting uit. Draai je om en laat het verleden los.

Je zegt dat je gelooft in de liefde. Goed, waar is je liefde dan? Waar heb je haar weggestopt?

Zoek rond om het te vinden. Zij is daar ergens in een kast. Zet jouw hart terug waar het hoort en haal jezelf uit de koude opslagplaats.

Hoe heb je hoe dan ook ooit jezelf op deze plaats gekregen? Het was allemaal een afdwaling. Het was allemaal een dwaze gedachte. Jij en de dader hebben beide aanstoot genomen. Nu moeten jullie het beide loslaten. Wat jij beschouwt als een ondraaglijke misdrijf -- of het het nu wel of niet is -- je moet het loslaten. Je hebt enige zeggenschap over jezelf.

Heb jij niet iets beters te doen dan strak vast te houden? Ik weet dat je dat doet. Jij weet dat ook. Dus doe het dan. Wacht niet te lang. Dit is jouw leven. Het tikt. Er zijn geen time-out's. Ga erin terug, niet op strooptocht, maar naar waar je wilt zijn. Ik geloof geen minuut dat jij wilt zijn waar jij bent. Jij bent verstrikt in niets dat de moeite waard is. Je hoeft niet vast te zitten. Kom uit deze warboel waar je nu in zit, nu meteen. Haast je om de eerste te zijn. Je hebt niets te verliezen, behalve koppigheid, eigengerechtigheid, etc.