God zei:

Wees een zegen voor jezelf. Maak de wereld vandaag gemakkelijk en briljant voor jou. Echt, maakt elke dag een rustdag.

Zoals het nu is, maak je zondag zelden een rustdag. Misschien moeten We rust definiëren. Hier komt het:

Rust betekent loslaten.

Je weet dat je in een gemakkelijke stoel zou kunnen zitten met je voeten omhoog, maar dat betekent niet dat je rust. Je zou erg gespannen kunnen zijn. Wat voor soort rust is dat? Je kunt gaan werken en gespannen zijn. Je hebt geen zondagen nodig voor gespannenheid en zorgen. Je kunt je elke dag van de week met spanning en zorgen bezighouden.

Rust is gespannenheid loslaten.

Je begrijpt dat Ik bedoel te zeggen dat rust meer is dan afwezigheid van activiteit.

In het ideale geval zou je, wat je ook doet en in betrokken bent, vrij zijn van spanning. Dit is mogelijk. Het is niet onmogelijk.

Ik ben niet van jouw activiteit gescheiden. Ik word niet alleen in afzondering gevonden en niet in activiteit. Ik ben niet teruggetrokken. Je kunt overal op elk moment geweldige uitbarstingen van Licht met Mij hebben.

Je hebt waarschijnlijk het gevoel gehad dat je ergens heen moet gaan om dichter bij Mij te komen. Dat is prima. Ik ben Overal. Ik kan overal gevonden worden. Ik kan gevonden worden in een amusementspark. Als grenzen naar beneden komen – jouw grenzen – dan ben Ik gemakkelijk bereikbaar. Ik kan gevonden worden op een zonnige dag en als het onweert.

Waar word Ik niet gevonden? Ik ben zeker in een grot en zeker ben Ik in druk verkeer.

Het is niet zozeer een kwestie van ontdekken waar Ik ben als het is jezelf te vinden waar jij ook maar bent. Het is juist te zeggen dat je veel van je leven besteed hebt aan van jezelf weglopen, en lawaai verkiezen boven stilte. Wees ervan verzekerd dat Ik ook in lawaai ben. Hoe dan ook, als je van jezelf wegloopt, dan is het moeilijker Mij en jouw eigen Innerlijke Stilte te lokaliseren. Weghollen, alsof je achterna gezeten wordt, is in het algemeen niet kalmerend en vredig.

Weglopen van jezelf is je leven verknoeien, maar hoe dan ook, de onvermijdelijke conclusie is dat jij jouw Zelf en Mij zult vinden, en alles goed is. Zelfs ben Ik op de periferie bij jou en jij bent bij Mij.

Laten We het zo zeggen: Je hoeft Mij niet na te jagen. Je hoeft niet van Mij weg te lopen. Alles wat je doen moet is Mij ontvangen. Het is een goed idee naar Mij te zoeken waar je maar gaat. In plaats van zoeken, stel Ik voor dat je ervoor open staat om over Mij te struikelen. De kans bestaat dat je dat al gedaan hebt en misschien dit besef voor jezelf hebt ontkend. Ik ben hier pal voor je geweest en jij liep pal naast Me.

Misschien zocht je naar Mij om aan een bepaald beeld te voldoen dat je in gedachten hebt. Je hebt misschien een bepaalde denkwijze over hoe je meent dat God verondersteld wordt te zijn. Eerlijk, je kunt vervoering met Mij hebben, maar je hoeft dat niet perse.

Ik ben altijd aanwezig in jouw leven. Ik blijf bij je door dik en dun. Ik ben altijd bij je. Ik ben nu bij je.

Je leest Mij nu. Krijg je wat gevoel voor het kloppen van Mijn hart zoals het in jou klopt? Ik ben dicht bij je op dit moment. Ik ben een gewoon soort God die overal met je meegaat. Ik ben geen vreemdeling voor je. Ik bent geen exclusieve God. Ik ben een inclusieve God. Ik heb jouw geloof in Mij om Mij te kennen niet nodig. Er worden helemaal geen eisen gesteld behalve dat je jouw verdediging neerhaalt.

Absurd, je hoeft jezelf niet tegen Mij te verdedigen. Ik beschuldig je niet. Ik wijs niet met Mijn vinger naar je. Ik hou van jou.