God zei:

Betamelijk is een veelzijdige woord. Als Ik zeg dat het jou betaamt om iets te doen, bedoel Ik niet een verplichting. Ik bedoel het meer zoals dit: Het is een goed idee om dit wat Ik vraag te doen. Het is in jouw voordeel. Het betaamt jou dat je gelukkig bent elke dag.

Als jij je niet toe kunt zetten tot het elke dag gelukkig zijn, wil jij je dan zetten tot het vinden van één ding waar gelukkig mee bent elke dag? of één ding om van te genieten? één ding dat het waard is om naar te kijken en te delen met anderen?

Het delen waard betekent iets dat jou zal verheffen, iemand anders, jouw omgeving en naar buiten in de glorieuze wereld.

Vandaag kan je misschien delen met iemand hoe de bladeren aan de bomen buiten jouw raam schijnen te hangen in opschorting, alsof ze hun tijd afwachten, of alsof er geen tijd en geen beweging is om ooit te gebeuren in de tijd. Misschien is de tijd gevlucht en het is de opschorting van de tijd die buiten jouw raam hangt, en je bemerkt het.

Dit is hoe Ik deze stilte om je heen op dit moment zou willen omschrijven. Je zou misschien niet in staat zijn om het te beschrijven op deze manier, maar toch, kun je het zien? Kun je het voelen? Vandaag schort de tijd zichzelf op gedurende een paar momenten, en Stilte is van jou. Je bent een deel ervan. Hier ben je, zittend in het Universum zonder zwaartekracht. Voor een moment zit jij in de werking van de wereld achter de schermen. Jij bent hier bij het maken van het leven.

Het kan zijn dat je niet altijd beseft wat dit moment werkelijk is, echter in de momenten dat niets gebeurt, gebeurt de Ware Jij. Jij bent hier in de scènes als een deel van hen, en toch ben jij hier helemaal niet. Jij neemt deel aan de scène, en toch is er geen deelnemer, en toch ben je niet apart van de scène en het geziene. Wie ben jij? Waar ben jij?

Is het mogelijk dat jij Eenheid ervaart door middel van de bladeren in de bomen? Ben jij de toeschouwer als ook degene die bekeken wordt? Het is een gegeven dat alles mogelijk is in deze wereld door God gemaakt voor God. Het betaamt jou om dit te weten.

We hebben het hier niet echt over de bladeren of de bomen, is het niet?

We hebben het over het sap dat door de bomen stroomt. We hebben het over de kalme energie van het leven die door het Heilige Universum stroomt. Het is grootser dan de lucht die je inademt. Vanuit een gezichtspunt, is het de lucht die je inademt. Het is het fenomeen van Eenheid hoewel het geen fenomeen is. Gedurende een moment vergeet je dat jij je in een lichaam bevindt. Gedurende een moment ben jij niet jij, maar je bent het Leven zelf. Gedurende een moment, heb je een handvat over hoe de dood van het lichaam geen verschil maakt. Misschien, gedurende een moment of een paar momenten, ben jij je ziel die de Eenheid van de Ziel ervaart. Gedurende een moment of twee, met of zonder je te realiseren dat de Eenheid vlak voor je opstijgt, stijg jij op naar de Eenheid.

Gedurende een moment, ben je van de wereld en echter toch niet van de wereld. Onder het mom van bladeren en bomen, voel je dat je getrouwd ben met de Eenheid. Je houdt van deze momenten van Eenheid en hoe mooi stil Eenheid is en dat je die Opperste Eenheid bent, en er is echt niets anders, niets om zelfs nog over te praten. Er is geen activiteit, zelfs als de wereld draait. Zelfs als er oorlogen en roddelpraat en concurrentie zijn, heb jij een groeiend gevoel van Eenheid.

Eenheid is het gevoel van God, niet een sluier waar jij door heen stapt maar de hele brandende Zon waar je instapt, waar er Licht is echter geen koud of warm, gewoon Licht als het Licht dat Ik zie, overal waar Ik kijk. Ik zie zonder te kijken. Ik ben voorbij aan de zintuigen, en Ik ben voorbij de bestaande wereld, en dat ben jij ook. Niet langer ben jij gebonden aan oude waarnemingen door een telescoop of microscoop of zelfs door middel van woorden. Jij bent gebonden aan niets. Daarom ben jij onbegrensd, en daarom is er nergens waar je niet bent, en iedereen en alles ben jij.