God zei:

Hoe zou het zijn als iedereen ieder ander zou verwelkomen in hun hart? Wat als het gemakkelijk en natuurlijk zou zijn om iedereen te accepteren? Geen enkele moeite met zich meebrengend. Wat heeft het dan voor Mij zo moeilijk gemaakt in de vorm van jou om iedereen in de Ons-heid te verwelkomen? Er is een bepaalde behoefte die dit vult, anders zou niemand een persoon uitsluiten. Dat zou je niet doen. Je zou niemand buiten je hart sluiten en alleen die speciaal gekozenen binnenlaten. Je zou niet sommigen van je hart afschermen noch zou je sommigen verwelkomen en dan later beslissen om ze eruit te gooien.

Er kunnen meer mensen zijn waar je geen voorstander van bent, dan wel. Dit is niet logisch.

Het ego moet hier een rol in spelen. Het ego is misschien op zoek naar status. Het ego houdt ervan om te oordelen. Je zou het ego kunnen horen uitroepen: "Jou onwaardig. Sla die ene over."

Het ego fluistert misschien in je oor, en je wendt je af van iemand die je zou kunnen zegenen met een hallo. Je weet maar nooit. Iedereen welkom heten in deze wereld maakt je niet galant. Het minste wat je kunt doen is opschuiven en een stoel aanbieden. Wat is er moeilijk aan om een gul hart te hebben?

Natuurlijk kun je niet met iedereen trouwen. Je kunt niet je hele klas mee naar huis nemen na schooltijd, maar wat zegt dat je niet klaarstaat voor iedereen? Ik vraag me af waarom je lijsten maakt in je gedachten en sommige harten uit je hart wist. Wat is daar het goede van? Als exclusief zijn je gelukkig maakt, hoe kan dat? Je snauwt iemand af, en je voelt je er goed bij?

Als er een hek is om over te klimmen, help iedereen over het hek te klimmen. Anders discrimineer je. Wat je eigenlijk doet is jezelf verwijderen. Je verwijdert een kans. Je sluiten jezelf buiten. Wees een vriend voor de mensheid. We hebben het over jou die misschien niet lacht naar of zelfs kijkt naar deze of gene. Denk je dat jouw hartelijke wezen je tot schande zou maken? Het lijkt me dat je jezelf te schande maakt. Als Ik alles zo waardig zie, hoe kan het zijn dat jij dat niet doet? Als iedereen goed genoeg is voor Mij, hoe komt het dan dat niet iedereen goed voor jou is? Als ik zeg goed genoeg, bedoel Ik goed genoeg om hartelijk te zijn.

Ik ben een God van allen. Ik snauw niemand af. Ik maak geen categorieën. Ik streep niet door. Ik ben niet bezig met tolerantie. Ik verwelkom iedereen. Ik ben niet misleid door de schijn. Ik kijk niet naar redenen om iemand uit Mijn hart houden. Er is geen reden die Mij zou bevredigen. Er kan gewoon geen reden goed genoeg zijn.

Als je niet gastvrij voor iemand bent, denigreer je jezelf. Je denkt misschien dat je iemand anders beperkt, maar je bent het zelf die je beperkt. Zelfs als je niet van mening bent dat iedereen Eén is, behandel jij je kleine zelf niet goed. Je moet niet zo'n hoge dunk van jezelf hebben dat je mag veronderstellen deugd te zien in minder dan geniaal. Wat is er gebeurd met nederigheid?

Doe een ander niet aan, wat je zelf niet zou willen dat jou gebeurt.

Geef toe dat iedereen je broer of zus is. Geef toe dat jij een broer of zus voor iedereen bent.

Allen zijn in een reddingsboot samen die de wereld wordt genoemd. Er is ruimte voor iedereen, en er is plaats voor iedereen. Vang iedereen op. Er zijn geen melaatsen, begrijp je Me?

Ik vertrouw erop dat je de wereld optilt. Als de wereld moet worden opgetild, vraag Ik je om het te doen.

Niemand is een grap, Geliefden. Er is niemand om onzorgvuldig over te zijn. Je kans is nu. Zo’n kans komt misschien nooit meer. Iedereen die door het leven gaat verdient vriendelijkheid en respect. Er is geen mindere dan jij. Er is God, en dit is Gods wereld. Deze wereld is niet om mee te spotten. Je moet de herberg zijn die plaats heeft voor iedereen.