God zei:

Als mens in de wereld, onthoud jezelf van het je elke dag afvragen: "Ben ik gelukkig vandaag? Hoe gelukkig ben ik vandaag? Hoe ongelukkig ben ik vandaag?” Jezelf vragen om een schoolrapport van jouw geluk is een uitnodiging voor ongeluk.

Ga bezig met je werk en je leven en neem geluk als iets wat jou toekomt. Jouw geluk is niet in het geding, tenzij je het aan de kaak stelt.

Je wordt niet elke ochtend wakker en vraag jezelf af of je leeft. Het is een goede veronderstelling dat je leeft.

Hopelijk word jij niet elke ochtend wakker en vraagt: "Ben ik in goede gezondheid vanmorgen? Heb ik hoofdpijn? Heb ik koorts? Zie ik bleek?"

Evenmin is het de moeite waard om te vragen: "Welke angstige voorgevoelens heb ik vandaag? Waar ontbreekt het me aan? Wat mis ik? Van wat het leven te bieden heeft, wat mis ik?"

De fout ligt in jullie vragen, geliefden, niet de sterren. Je stelt suggestieve vragen. Je doet een suggestie die jou heel goed mogelijk van het pad van geluk kan afhalen, een goede gezondheid, welzijn, en ga zo maar door.

Zou jij jezelf wakker maken in de ochtend op de melodie van vragen als: "Zal ik vandaag gearresteerd worden? Zal ik worden overreden door een auto? Zal mijn auto van de weg rijden?” Jouw vragen kunnen jou een kronkelende weg af sturen.

Tijdens het leven ben jij niet in de rechtszaal. Geen advocaat stelt je vragen over hetgene waar je leven van afhangt. Jij staat niet in het beklaagdenbankje. Niemand vraagt je om jezelf te beschuldigen, maar dit lijkt een gewoonte van jou zelf zijn, om jezelf een proces aan te doen. Het is beter om de juiste weg te nemen, geliefden. Rijd gewoon op de weg die Geluk heet. Rijd niet langs de weg genaamd Moeilijkheden of Tegenslagen of Krakkemikkig of Armoede of Problemen of Liefdesverdriet. Welke straat verlang jij naar? Dat is de straat om in te rijden. Niet degene die achter je liggen.

Verantwoordelijkheid voor je leven komt op jou neer. Als het leven uit jouw handen gegeven is, dan maak jij jezelf tot een slachtoffer van de wereld. Een slachtoffer is niet een goede rol om te spelen. Het is nogal een snikkende rol. Wat doet een kind van God eigenlijk snikkend?

Word jij in de ochtend wakker, vragend: "Waarover kan ik medelijden met mezelf hebben vandaag? Welke reden voor zelfmedelijden heb ik? Waar zijn de huidige lijsten van ontevredenheid? Hoeveel valkuilen kan ik vinden? Aan hoeveel mensen kan ik denken vandaag die mij onrecht hebben aangedaan en ermee weggekomen zijn? Welk onheil wacht me vandaag? Laat me de manieren waarop het kan tellen."

Als jij wilt tellen, dan tel geluk. Doe ongeluk weg. Geef het niet een aantrekkelijke boekomslag.

Toch moet er een aantal foto's van ellende zijn die je mee draagt die aantrekkingskracht hebben voor jou, of waarom zou je ze met je meenemen of er naar uitkijken gaandeweg en ze vinden?

Kom naar buiten in de zonneschijn met Mij. Wanneer jij in een gebied van madeliefjes bent, kies jij de madeliefjes die jij mooi vindt. Jij plaatst de madeliefjes die jij hebt gekozen in de kamers van jouw huis. Je plukt geen verwelkte bloemen om in jouw kamer te zetten, maar het lijkt erop dat je gebreken van alle plekken vandaan haalt. Het kan zelfs zijn dat jij op zoek gaat naar velden van stinkende kool om jouw goede zin te bederven. Zoek naar zoete bloemen om de kamers van je gedachten te vullen.

Je hebt niet altijd trouw aan jezelf of trouw aan jouw wil en Mijn Wil geweest. Richt jezelf op de richting waarin jij nu gaat. Neem een U-bocht met je gedachten. Stap op de muziekparadewagen van geluk.