God zei:

Wat is het leven op Aarde bizar! Wie zou aan deze hele mengelmoes kunnen denken? Wat is het verhaal van het leven een verbazingwekkend breiwerk. Elke dag is een verhaal. Er zijn zoveel intriges en sub-intriges, zoveel karakters die in- en uitlopen. Als golven en het zand van tijd weven de verhalen van het leven in en de verhalen rollen uit, en er is een nieuwe rolbezetting, en de wereld gaat door. Verdwenen zijn de vroegere jaren en de toekomst is er nog niet, dat wil zeggen, wat de wereld betreft. Iedere dag is een nieuwe uitgesproken toekomst en je kunt nooit vooruitlopen. Toevalligerwijs is er ook geen verleden. De golven spoelen de concepten van toekomst en verleden weg.

Druk, druk, druk is het leven op Aarde. Er is veel rondrennen. Prioriteiten lopen allemaal door elkaar en iedereen op Aarde heeft verschillende meningen en het leven wordt nooit echt geordend. Op Aarde is er geen uitdokteren van het leven. Net als je denkt dat je het hebt uitgevogeld, is er een grote werveling van nieuw leven. Je kunt niet inhalen. Tegen wil en dank kun je ook niet echt achterop raken hoewel je dat kunt denken. Je bent precies up-to-date.

Er lijkt meer dan genoeg mis te gaan met het leven, maar het leven is nooit mis. Het leven is wat het is. Hoe kan het verkeerd zijn? Het is misschien niet wat jij verlangt, maar het leven is zoals het verschijnt.

We kunnen overwegen dat het leven een lange meditatie is met beweging en emotie die er doorheen lopen. Er is slapen gaan, en er is wakker worden, en er is dromen in je slaap, en er is ook dagdromen. Het leven is bizar.

Niettemin is het leven zo’n leuke spannende tijd om door te brengen en jouw tijd aan te besteden. Het is een kans van één op een miljoen. Het is de Grootste Show op Aarde.

Wie zou alle overvloed van ervaringen en niet te herhalen rolbezetting kunnen bedenken, geen twee hetzelfde. Het is griezelig. Het leven is als een Paasoptocht, maar groter dan een Paasoptocht, meer fantastisch zoals het rondgaat op de Aarde met planeten en sterren die zijn omtrek volgen.

En de tijdperken van de eeuwen. De kledingstijlen! De stijlen van omgangsvormen. De stijlen van onderwijs. De absurde traditionele gewoonten en gebruiken die er zijn, de culturen, alle zo’n hoge dunk van zichzelf hebbend, het overwicht van hard werken doorspekt met ongedwongen leven.

Het leven is als een bal die over de straat rolt. Hij blijft rollen tot hij vanzelf stopt of iets hem stopt. Tegelijkertijd lijkt het dat het leven geen tijd heeft om op adem te komen. Het leven heeft zo’n haast om zichzelf af te maken.

En dan zijn er de perioden van depressie van het leven waar het leven zich lijkt uit te strekken als een lange mond van een clown, schijnbaar eeuwig doorgaand tot het dat niet langer doet.

En liefde –nooit weer hetzelfde in de wereld. Er zal nooit weer zo’n liefde zijn en je begint te denken dat zo’n liefde nooit bestond. Maar liefde lijkt onvervangbaar te zijn hoewel ze ergens lijkt weg te lopen, jouw hart met zich meenemend en jouw hart in een pijnlijke positie achterlatend. Je bent er zeker van dat je nooit meer lief zult hebben en je doet dat ook niet tot de volgende keer.

In liefde huwen paren. En uit liefde scheiden stellen. Ware liefde lijkt soms alleen maar in boeken en toneelstukken voor te komen. Flirten bestaat misschien. Het maakt het leven even leuker. Het leven loopt over van verrassingen. Het leven zal jou overal aan houden. Soms de gedachten die je hebt – je wilt niet verantwoordelijk voor ze zijn, maar je weet niet hoe je aan ze moet ontsnappen. Jouw gedachten hollen met jou weg. Ze nemen jou mee op een avontuur.

En dan, loop je daar in die Vrolijke Optocht, en wat kan jou ook maar iets schelen behalve de optocht waar je vandaag in loopt. Je loopt voor het Leven. Het leven zegt jou hoe je moet stappen en hoe je hoog moet stappen en wanneer je voet neer te zetten.