God zei:

Ieder het zijne klopt op één niveau. Individualiteit bestaat. Individualiteit is in overvloed aanwezig. Ze wordt waargenomen in de wereld van waarneming. Je zou niet over alle verbazingwekkende verschillen tussen mensen kunnen dromen. Geen twee zijn hetzelfde. Tweelingen delen gelijkenissen en ze worden ook opgehemeld om uniciteit. Uit deze individualiteit komen alle verhalen in het leven voort, de komedies en zogenaamde tragedies. Ik zeg zogenaamde tragedies zodat je met een evenwichtig oog zult kijken naar het leven op Aarde. Ik wil niet dat je over het leven op Aarde denkt als een stormram. Het leven is er niet op uit om jou te krijgen. Er zijn geen veelsoortige ontwerpen van jou in jouw leven op Aarde. Het leven is geen aasgier. Ach, maar ja, het leven is een verhalenverteller.

Te midden van alle individualiteit ligt de Vereniging, de Broederschap van Iedereen, de Eenheid. Het zou misschien de schone lei genoemd kunnen worden, of We zouden het kunnen noemen de Grote Zon, het Grote Licht, het Ene Grote Licht dat schijnt op Allen en schijnt vanuit Allen, vanuit die Ene Prachtige Plaats die niet een Plaats is en waar er geen eigendom is en zoiets als ieder het zijne. We zouden dit onnauwkeurig kunnen noemen, als We willen de Smeltpan, en toch is het meer als een Stijgende Pan. Het is de Hoogste Dimensie. Het is de Basis-Dimensie, maar het kan nauwelijks een dimensie genoemd worden. Het is een fundament. Het is een Bron. Het is de Waarheid onthuld. Het is de Ene Werkelijkheid. Het is als een serene foto van het Paradijs verder dan of voor bewoning, ongeacht bij welke naam het misschien genoemd wordt.

Het is de Hal van Stilte. Het is het Fundament van de Wereld en toch is het Boven de Wereld. Het kan nauwelijks beschreven worden. Het is het zaad. We zouden kunnen zeggen dat het het zaad is binnen het zaad binnen het zaad. Het is de Heelheid en de Nietsheid. Het is de Eenheid die niet kan worden losgemaakt en apart gezet. Je kunt er niet naar kijken. Je kunt niet op een afstand ervan zijn. Je bent zelfs geen jij die het kan bespreken, want Wie is er buiten deze Eenheid? Niemand. Wie is er om erover te vertellen en Wie is er om erover te vragen? Er is niemand, alleen Eenheid van Allesheid vóór Allesheid wordt geboren.

Je begrijpt dat Ik geen vorm heb. Je hebt dat altijd begrepen. Evenmin ben Ik bepaald een leegte. Ik ben geen cijfer, maar Ik ben Eenheid en dat ben jij ook en toch is er geen jou, alleen Eenheid.

Niets hiervan kan gemakkelijk worden geslikt in de bestaande wereld. Hoe zou het kunnen in de bestaande wereld waar de vijf zintuigen de dienst uitmaken en er diagrammen getekend kunnen worden? Zelfs hoewel je naar Mijn Beeld geschapen bent, ga Ik Beeld te boven. Hoe dan ook, je weet wat Ik bedoel of daaromtrent. Je bent niet louter jouw lichaam. Dit is niet om jouw vorm een graad of twee neer te halen, omdat in de fysieke wereld de menselijke vorm ook mooi is, veel mooier dan je kunt zien maar evengoed mooi. Menselijke perceptie is ook mooier dan waargenomen. Het is een wonderlijk iets, maar het wordt niet volledig waargenomen binnen de ogen van de wereld.

Je kunt alleen maar gissen naar de Hoogtes die Je Bereikt. Je kunt verlangen. Je kunt wensen. Je kunt liefhebben, maar natuurlijk is er geen je vinger op liefde of ook maar iets leggen omdat de Hoogtes geen dimensies hebben. De Hoogtes zijn waar afmetingen niet bestaan maar ZIJN. De Hoogtes zijn waar Liefde Is, en dat is het hele verhaal.