God zei:

Als Ik jou zeggen zou wanneer je idealiter zou moeten gaan slapen, dan zou Ik je zeggen te gaan slapen terwijl je jouw ogen nog kunt openhouden. Het doet er niet toe wat de wereld jou zegt, Ik zeg dat je rust moet nemen als je voelt dat je het nodig hebt. Dit maakt jou geen langslaper.

En als Ik jou zou moeten zeggen wanneer idealiter wakker te worden, dan zou Ik zeggen als de zon opkomt, want dat is jouw teken om op te staan en te schitteren. Het leven in de wereld zoals het is, is er niet beroemd om Mijn kinderen de slaap te laten krijgen die ze nodig hebben.

Rust is geen extraatje. Het is geen frivool iets. Slaap is een essentieel onderdeel van het leven. Zo absurd als het jou die koffie drinkt om wakker te blijven ook mag lijken, rust is geen afleiding van jouw leven. Slaap behoort bij het leven. Rust en beweging hebben beide hun plaats in het leven.

Denk aan naar bed gaan op deze manier: Dat Ik jou instop. Ik trek de dekens op tot je kin. En Ik waak over jou terwijl je slaapt. Jij bent veilig in Mijn liefde.

Wees blij om te gaan slapen en blij te ontwaken. Spring in bed, verlangend naar zoete dromen. Spring uit bed, verlangend naar wat de dag voor jou in petto heeft.

Het leven heeft een vordering op jullie, geliefden. Wees vóór het leven in de wereld. Verwelkom het. Hou ervan. Ruzie er niet mee. En als de dag voorbij is, wees dan als een generaal die zijn campagne heeft beëindigd. Ga de nacht in en geniet ervan je terug te trekken uit de energie van de dag. Geniet van je nacht. Je kunt denken aan slaap zoals de koeien die terugkeren naar de stal. De dag is ten einde.

Wees blij om welke tijd van dag of nacht het maar is.

Je hebt een roeping. Je wordt geroepen naar de heldere zon van de dag en de sterren en maan van de nacht.

Er zijn cycli in het relatieve leven. Je zou ze net zo goed kunnen volgen. De cycli roepen naar jou als boterbloemen in het veld. Het is niet zo zeer dat je achter de cycli aanjaagt, maar je volgt ze wel. Dit zijn de cycli van de natuur in de wereld en jij bent een kind van de natuur. Je ademt haar lucht. Je ademt haar lucht in en je ademt haar lucht uit. Dit is de cyclus die je zonder nadenken volgt. In zekere zin denk je er niet over na dat iets natuurlijk voor jou is. Je hoeft er niet bewust aan te denken, of je doet dat wel. Natuur kan automatisch zijn of het kan semi-automatisch zijn.

Het lijkt dat in de wereld jouw ademhalen, bij voorbeeld, ook geprogrammeerd kan worden. Je kunt kalm zijn en rustig ademhalen. Je kunt verrast zijn of geschokt en naar adem snakken. En hier komen We terug op de gedachte dat hoe je waarneemt zelfs dat wat natuurlijk is beïnvloedt.

En dus ontspant je lichaam of verstrakt, jouw lichaam wendt en keert, jouw ogen gaan open of dicht, jouw handen pakken vast of laten los, je valt in slaap of je verzet je, je wordt wakker of je verzet je tegen wakker worden. Het leven in de wereld, waar al dit soort zaken bestaan, maakt het niet altijd gemakkelijk voor je om de natuur en haar natuurlijke gebeurtenissen welkom te laten zijn. Je hebt een agenda of een mening die niet in de zonsopgang en de zonsondergang past.

Het is aan jou om mededogen te hebben, want de onschuldige natuur is een grote kracht en ze is meedogenloos. Je hebt er geen meesterschap over. Vroeg of laat zul je je aan de natuur overgeven. Het is niet zo dat de natuur jou wil verslaan. Jij bent het die de natuur op haar hoofd slaat.

Ik zeg je alle rust te nemen die je nodig hebt. Wees uitgerust als je opstaat in de morgen en wees klaarwakker gedurende de dag. Vroeg naar bed en vroeg op. Respecteer de cycli van het leven die zich voordoen in de wereld.