CENNET#2034 Hudutsuz bir Diyar Mayıs 31, 2006

Hayatın salını yüzdürmektesiniz. Ayaklarınızla ve elinizdeki sopayla dengede tutmaktasınız onu. Irmakta yol almaktasınız. Ne nedenli soylu bir maceradır bu içinde olduğunuz. Dalgaların arasında ilerlemektesiniz ya da durgun bir suda kayıp gitmektesiniz. Yaşam ırmağının sizi yarın nereye götüreceğini siz keşfedeceksiniz. Bir kaşifsiniz yaşamda ve lakin sizi götüreceği yerlere doğru takip etmektesiniz ırmağı.

Bir keşif, bir araştırma içindesiniz hayatta sevdiklerim. Bir alışveriş turundasınız. Dünya mağazasının size neler sunduğunu oraya vardığınızda göreceksiniz.

Yaşamın haritası hayatın kendisi değildir. Rota haritayı takip etmez. Harita rotayı takip etmeye çalışır. Haritada belirtilmemiş geçici yollar ve sapaklar olabilir ya da daha önce orada bulunmayan yeni dönemeçler eklenmiş olabilir yollara. Hiçbir harita güncel değildir.

Rüzgarın devirdiği ağaçlar da olacaktır yol üzerinde, kayalar da; ki hepsi de tarafsızdır onların. Üzerinize alınıp kendinize mal etmenizi gerektiren hiçbir şey yoktur ortada; ne altınlar, ne ipekler, ne lavlar, ne de buzullar. Tüm bu hallerde hayatla buluşmaktasınızdır sadece. Hayat destekleyip cesaretlendirir sizi ve kayarak sessizce ilerler. Hangi kıyılardan geçiyor olursanız olun size kendini sunmaktadır hayat.

Kabul edin yolda karşınıza çıkan şeyleri, olup bitenleri ve devam edin o ırmağı izlemeye.

Herhalükarda, Benim yüreğimdir izlediğiniz ırmak. Ve durduğunuz yerdir o. Cennettir yüreğimin olduğu yer. Ki yüreğimdesiniz sizler. Ne için öyleyse tüm bu telaş, tüm bu yaygara?

Birlikte yol alıyoruz. Benim yelken açtığım tekne sizin zihniniz haricinde bocalayıp teklemez. Yüreğim ala bora olmaz, devrilmez. Benim yüreğimden gelmektesiniz ve Benim yüreğimde hareket etmektesiniz. Durağan değildir Cennet. Onun içine doğru solursunuz hayatı, sevdiklerim. Tam şimdi dahilindesinizdir Cennetin. Birlikte yol alırız. Akıntıya doğru ya da onun aksi istikametinde lakin Bizim meşgalemizdir bu yolculuk. Biribirimizi, sanki uzaklardan geliyormuşuz gibi tanımak ise hakiki bir özürdür elbet. Bu göreceli yaşamın tamamı “Mış Gibiden” ibarettir. Sopayla kuma yazılıdır o ya da rüzgarlara. Er ya da geç solup yiter; ki siz de tamamen çiçekler açmış olarak solup-yitmenin olmadığı yere varırsınız.

Güneşin merkezinde parlak bir ışık vardır sadece ve “solmak” yoktur burada. Bizi Biz yapan sevgiye ebediyen kalıcı göründüğümüz yerdir burası. Sevgiye yakalanırız burada güya bir kapanmış gibi, lakin sevgiden başka bir şey yoktur zaten; ki öyleyse sevgiyle özgür kılınırız demek daha doğrudur elbet. Yüreklerimiz sevginin mahkumlarıdır sınır duvarlarının olmadığı engin bir diyarda, çarpan bir yüreğin hudutsuz aleminde; nabzı sevgiyle, sevgi üstüne sevgiyle atan, sevginin içinde çarpan, sevgiyi soluyan, onun içinde yüzen, onun içine dalan, onun içinde vecd olan, sevginin gittikçe büyüyen girdabının içinde kaleler kuran bir yüreğin hudutsuz aleminde.

Sevgi başlangıç noktasıdır ki ondan ayrılıp yola koyulmak olmaz asla. Sevgiden ayrılıp da gidilecek hiçbir yer yoktur. Sevgi kucaklayıp yutacaktır sizi ve üzerinizde harikalar yaratacaktır ki böyleyken de kendi içinde yüzmenize olanak sağlamaktan başka bir şey yapmayacaktır aslında; içine sırılsıklam batmanıza, onu içinize çekip özümsemenize onda kulaç atmanıza, etrafa sıçratmanıza, kocaman dalgalar yaratmanıza olanak sağlamaktan başka. Kainat sevgiyle gümbürdemektedir ve böyle olduğu halde sevgi pek duyulamaz Yeryüzünde. Yerine daha başka şeyler duyulabilir daha başka şeyler duyuluyormuş gibi gelebilir aslında sevgiye, daha fazla sevgiden başka verilecek bir anlam olmadığında. Sevgiye yollar açan sevgi, kendini donatıp bezeyen sevgi, kendi üzerine biriken, çoğalan sevgi, kendini sevgi olarak ve sevgiden başka hiçbir şey olmayarak sunan sevgi, sevgi kalabalığının arasından göze çarpan sevgi, biriken, büyüyen sevgi, verilen sevgi, kendi dağını, kendi denizini ve aradaki vadiyi paylaşan sevgi. Baksanıza sevdiklerim, Benim ellerimde, yüreğimde ve nefesimde tuttuğum sevgi dağları ve vadilerisiniz sizler.

Çeviren: Engin Zeyno Vural